Nieuws

Blijvende herinnering aan jonggestorven Belle van Ittersum op landgoed in Heino

Ze werd maar 25 jaar oud, maar toch heeft Margaretha Isabella van Ittersum (1783-1809) een blijvende herinnering aan haar leven, dat zich voor een groot deel op landgoed Het Reelaer tussen Heino en Raalte afspeelde. Vlakbij Het Nijenhuis staat sinds deze week Het Bankje van Belle. Zitten en mijmeren met de jonge freule in het achterhoofd.
Initiatiefneemster voor het Bankje van Belle is de Groningse historica Greddy Huisman (86), die de in het Frans geschreven dagboeken die Bella tot aan haar dood bijhield vertaalde en er één boek van maakte: 'Zie hier mijn karakter'.
Het verscheen medio vorig jaar. Huisman was er zes jaar mee bezig. Uitvoerig vertelt Belle van Ittersum over de onrustige jaren van de Bataafse revolutie, zodat de lezer door de ogen van een kind kijkt naar de worsteling van haar eens zo machtige prinsgezinde familie.
Huisman: "Ik lag op een nacht in bed en dacht: ik wil een blijvende herinnering realiseren voor Belle." De familie Van Ittersum en Ridderschap van Overijssel betaalden het Bankje van Belle. "Het staat gek genoeg niet op landgoed Het Reelaer, wat nog altijd bestaat. De plek waar het nu staat, even verderop, is nog altijd in het bezit van de familie Van Ittersum. Het Reelaer niet", legt Huisman uit.

Dagboeken

Belle hield vanaf het moment dat ze kon schrijven dagboeken bij. Na de vroege dood van haar moeder leefde ze bij haar oma in Leeuwarden. Vanaf haar 15e woonde ze met haar vader Jasper Gerrit van Ittersum op het Reelaer en daar voegde ze al haar eerdere schrijfsels samen tot een nieuw dagboek 'Histoire', wat ze tot aan haar dood bijhield.
Ze schrijft: "Ik vlei me niet met de gedachte dat de gebeurtenissen van mijn leven voor iemand van enig belang zijn. Ik schrijf ze alleen maar op om mij te amuseren en omdat het me beter lijkt mijn eigen geschiedenis op te schrijven, beter dan er een te verzinnen. Nu is het tenminste wáár wat ik opschrijf."

We lezen over opgroeien, opvoeding, inwijding in het sociale leven van de hogere standen, het standsbesef, huwelijksopvattingen, religie, gevoelsleven en allerlei praktische kanten van het leven in stadshuizen en op buitenplaatsen. Verbluffend eerlijk schrijft ze over haar moeizame leven in het Salland van de Bataafse tijd.

Schrijven in het Frans

Na de dood van haar oma gaat Belle naar Het Reelaer. Als prinsgezinde heeft haar vader het lastig in de Bataafse tijd. Belle maakt zich ongerust over het uitblijven van haar ongesteldheid, wat het vinden van een goede partij in de weg zou kunnen staan. Ze vult haar dagen onder meer met zelfstudie, hopend op uitstapjes. Ondertussen schrijft Belle alles op, zoals gebruikelijk in die tijd in hogere kringen, in het Frans.
Historicus Huisman raakte in het leven van Belle geïnteresseerd, doordat ze een roman las, waarin informatie uit Belles dagboek was verwerkt. Belle' s Franstalige dagboek werd in 1995 uitgegeven, maar geniet nauwelijks bekendheid.

Blijvende herinnering aan Salland

Greddy Huisman besloot te werken aan een Nederlandse versie. Ze laat Belle zelf aan het woord en vult aan met historische informatie. "Ik vind dat het boek van Belle een breed publiek verdient én haar leven een blijvende herinnering op de plek waar ze woonde, hier in Salland."
Uiteindelijk trouwt Belle met haar huisonderwijzer Vidal. Eerst trekken ze naar Maastricht. Belle is dan vijf maanden zwanger, daarna gaan ze naar Kleef. Daar sterft Belles dochtertje amper tien weken oud. Belle is al snel weer in verwachting. Haar zoontje wordt in december geboren. Belle schrijft over een zware zwangerschap en dat ze last heeft van zenuwtoevallen. Een week na de bevalling overlijdt ze. Belle ligt begraven in Kleef. Het dagboek stopt twee maanden voor haar dood.

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.