Hoe Anna (16) op het Malieveld belandde, waar duizenden boeren haar toejuichten

Tussen ministers en andere hotemetoten las boerendochter Anna Grotentraast op het Malieveld een persoonlijk verhaal voor. Een schoolopdracht, over het onbegrip van en voor boeren en het verdriet dat zij hierover dagelijks ziet bij haar ouders.

Het verhaal stamt al uit het voorjaar, als Anna op school de opdracht krijgt een column te schrijven over een actueel onderwerp. In Boxtel was net een boerderij bezet door dierenactivisten, dus het onderwerp was snel gevonden: "Ik kon er met mijn gedachten niet bij. Dit is toch niet de manier om te laten weten dat je het ergens mee oneens bent? Ga in gesprek, overleg met ons."

Met die gedachte in haar hoofd kruipt Anna achter haar computer. De woorden vloeien als vanzelf uit het toetsenbord. En omdat ze haar ouders dagelijks keihard ziet werken op hun melkveehouderij, krijgt het verhaal automatisch een persoonlijk tintje: "Ze proberen niet te laten merken hoezeer die negativiteit ze dwars zit, maar ik zie gewoon dat het ze verdriet doet."

Hoewel ze de column eigenlijk voor zichzelf wil houden, besluit ze hem op aandringen van een vriendin toch op Facebook te zetten. Dan gaat het ineens heel hard: "Inmiddels is 'ie bijna vierduizend keer gedeeld. Terwijl ik hem vooral online zette voor mijn familie en buren, om ze te laten lezen hoe het er bij ons op de boerderij aan toe gaat. Dat werden dus wat meer mensen."

Ze lijkt een trend te hebben gezet. Want nadat zij haar gevoelens vanaf het boerenerf wereldkundig maakt, roeren boeren zich meer en meer. Het leidt uiteindelijk tot het grootste boerenprotest in de vaderlandse geschiedenis, met als belangrijkste doel om 'eens gehoord te worden'. 

De suggestie dat zij dit balletje aan het rollen bracht, wijst ze resoluut van de hand. "Nee, ik stond niet aan de wieg van het boerenprotest. Het was toeval, gelukkige timing hooguit. Maar misschien heeft het hier en daar een deur geopend voor anderen. Dat hoop ik dan maar."

Hoe dan ook, ze wordt in de aanloop naar 1 oktober door Agractie gevraagd om haar verhaal te doen op het Malieveld. Ze besluit, ondanks de zenuwen, om het te doen: "Maar ik was zo overweldigd door alle mensen die er waren, dat ik alleen maar dacht: nu gaan we het ook even goed doen."
Het verhaal gaat verder onder de foto

Ook de reacties van het veld zijn overweldigend. Onder oorverdovend applaus wordt Anna onthaald en ook met haar verhaal krijgt ze handen regelmatig op elkaar. Maar nu, alweer twee boerenprotesten verder, heeft ze niet het idee dat er veel vooruitgang is geboekt. "Nou, er wordt in ieder geval geluisterd. Maar of de juiste plannen van de politiek eruit komen? Dat weet ik nog niet."

Aan de keukentafel thuis lijkt het verdriet in elk geval wat minder, constateert ze. "Of ze verbergen het goed, dat kan natuurlijk ook. Maar de blijdschap dat er in elk geval iets wordt gedaan, overheerst."

In gesprek blijven
De strijd is nog niet gestreden. Anna blijft haar verhaal dus overal vertellen. Laatst nog weer, tijdens een boerenactie in Amsterdam. Want het gesprek moet door blijven gaan. "Wij boeren houden ons vaak stil, blijven rustig doorwerken op de boerderij. Maar het is belangrijk dat ook de kant van de boeren wordt belicht." 

Het maakt van de jonge Heetense een voorvechtster voor de boerenzaak. De vergelijking met die andere 16-jarige voorvechtster ligt op de loer. "Gretha Thunberg, bedoel je? Ja, dat heb ik vaker gehoord. Wat ik daarvan vind? Tja, ik probeer mensen vooral meer inzicht te geven. Niet wijzen op fouten, niet met het vingertje vertellen wat iedereen verkeerd doet. Ik hoop toch dat ik niet zo overkom."