De grote Omdenk show

Ik heb de boeken over omdenken al jaar en dag in de kast staan maar het beleven, het meemaken van zo’n show komt wel binnen. Echt een aanrader. Het was georganiseerd door de gemeente Twenterand; met als doel met elkaar de schouders te zetten onder de transities en op een andere manier te leren kijken naar problemen of uitdagingen. Ook top dat de gemeente zoiets doet trouwens, vind ik echt geweldig. Maar goed dat terzijde. Omdenken; een klein voorbeeld hoe je van een probleem een succes maakt. Houd u vast:

In London, in de tijd voor dat de TomTom bestond, moest elke taxichauffeur de stad London uit zijn of haar hoofd kennen. Elke straat elke steeg moesten ze kennen. En ik verzeker u dat is echt een hele klus! London is geen Almelo of Enschede laat ik maar zeggen. Of Vriezenveen, Vjenne; “waar wilt u heen mevrouw? Naar het Oosteinde of het Westeinde?”

Duizenden straten en steegjes. De taxichauffeurs werden destijds opgeleid door met een brommertje door een bepaald deel van de stad te gaan en dat uit hun hoofd te leren. Als ze examen hadden gedaan in dat deel werd er een ander deel aangewezen en zo vergrootte zich dat en uiteindelijk moesten ze een overall examen doen. U begrijpt het; velen vielen af. Het is bijna niet te doen. Dus London had een probleem, voelt u um? Hoe los je dat nu op. Denkt u er ook even over na als u wilt. Hoe los je dit op? De stad indelen in partjes en dat aan de chauffeurs koppelen; dat werkt niet, praktisch niet te organiseren.

Maar hoe dan wel? Nou, ze lieten de aanname los dat elke taxichauffeur alle straten van London zou moeten weten te vinden. Want dat was blijkbaar ondoenlijk. Dit loslaten liet een totaal ander licht op de materie schijnen! De oplossing kan dus een ander zijn, snapt u? Ze bedachten om een witte en een zwarte taxi te laten rijden. De witte taxi daar konden Londenaren mee worden vervoerd, mensen die in de stad zelf wonen want die kunnen zelf als geen ander de beste en kortste route aanwijzen. Mensen die niet uit London zelf kwamen, toeristen of mensen die net als ik geen idee hebben waar ze zijn in een grote stad. Ik ben bepaald geen postduif zeg maar, die konden in een zwarte taxi stappen. De mensen in de witte taxi, en die dus zelf de weg wezen, kregen korting. Omdat zij de taxichauffeurs hielpen. De zwarte taxi met de volleerde chauffeurs vroegen het normale tarief. Het werd een daverend succes. De zaken gingen goed! Zo goed dat er zelfs een tekort aan witte taxi’s ontstond. Mooi toch?

‘Het omdenken’ begint met het onder ogen zien van de feiten. Dus niet wat je graag zou willen zien maar hoe het is. En dat accepteren. Dus in het voorbeeld werd losgelaten dat taxichauffeurs in London dus alle wegen zou moeten weten en uit hun hoofd moeten kennen. Toen men dit los liet en het gegeven omarmde dat dat dus bijna niemand lukt, was er wel een probleem maar werd de ruimte voor oplossingen veel groter. Dan kan je naar andere out off the box oplossingen gaan kijken en die ga je dan ook sneller vinden.

Ik vind het geweldig! Ik zou zeggen probeer het thuis maar eens uit! Het werkt en 'ja maar’ bestaat niet in de wereld van de ‘omdenker’! Ik daag u uit! O ja de mannen en vrouwen van de ‘omdenk show’ zijn ook te vinden in het theater. Succes en geweldige zondag toegewenst!