nieuws
Sinterklaas bestaat
Zo, Sinterklaas is de deur weer uit. Rust in de keet. Ik ga jullie wat vertellen over die periode en als er kleine kinderen in de buurt zijn die daar nog heilig in geloven dan moeten die even hun oren dicht doen…
Een leuke tijd vind ik dat, Sinterklaastijd. Maar het geeft ook veel chaos. Kinderen van ‘t rabat of is het nu op 't rabat’? Nou ja, hoe dan ook ze zijn enigszins van slag. ‘Hyper de hyper’ door de kamer heen hollend. Slecht slapen, dat ook, want in de vroege uren worden de schoentjes gecheckt. En daarnaast bericht het Sinterklaasjournaal ons over een Sint die is opgesloten in de machinekamer van de stoomboot. Wie bedenkt zo iets... Wat een spanning!
Onze dochters van vijf en vier hadden een bepaalde regelmaat ontdekt in het zetten van de schoen. Daar moesten we natuurlijk wel aan vast houden. “Mam om de dag toch?” Neeeee, dat is niet de bedoeling. Andere kindjes moeten toch ook wat krijgen? O ja, dat vonden ze eigenlijk ook wel ja.
Totdat ze met hun schoencadeautje voor weinig bij ons in bed kropen zei de oudste dochter tegen ons. “Mam, hoe weet Sinterklaas toch dat ik van my little pony houdt?” Ze kijkt me met haar grote bruine ogen aan en zegt dan heel resoluut: “Mam, heel erg bedankt voor het mooie cadeautje!!” en geeft me een dikke smakkerd. Menno en ik kijken elkaar enigszins beduusd aan. Ze is toch vijf? Maar goed we wisten de dametjes ervan te overtuigen dat het toch echt de goedheiligman was die de zaken regelde.
Totdat we vorige weekend in een gezellig vakantiehuisje zaten in Limburg met de hele familie Uitslag. De pieten en de sint waren al uitverkocht dus Menno had een geweldige video laten maken waar alle kindertjes persoonlijk vanuit het grote kasteel van Sinterklaas werden toegesproken. Een mooi alternatief en heel echt. Alles stond klaar het heilig avondje kon beginnen! Daar hadden we toch al weken naar uit gekeken. Buiten was het pikkedonker, koud en guur. Er werd uit volle borst gezongen. Want stel je toch eens voor dat de Sint het niet zou horen en aan ons huisje voorbij zou rijden. Kleine snoetjes vol spanning op de bank en de chocolademelk vloeide rijkelijk. Opa Uitslag deelde de cadeautjes uit.
Onze oudste dochter had al een jaar de wens een pluche my little pony te krijgen van de lieve sinterklaas. Maar het duurde en het duurde.. Er kwamen leuke kleine cadeautjes voorbij maar niet dat ene cadeau.. Totdat het eindelijk zover was. Dát gezichtje zal ik niet gauw vergeten. Ze had het pluche diertje vast drukte het stevig tegen zich aan en keek haar papa aan met een blik van: Dit is um!! Later die avond had Anna-Belle haar opa toevertrouwd dat ze goed had na gedacht de afgelopen tijd en dat ze besloten had dat Sinterklaas helemaal niet bestaat… maar na vanavond wist ze het zeker; sinterklaas bestaat.
Kijk dat zijn mooie dingen. Je op vijfjarige leeftijd al vragen stellen bij het leven en niet zomaar van alles aannemen. Onderzoeken en je eigen conclusies trekken.
Ik vind dat geweldig en ook ik blijf me zelf afvragen of het hele sinterklaasverhaal wel pedagogisch verantwoord is. Maar aan de andere kant, we zijn er met elkaar toch ook niet slechter van geworden toch? Het worden allemaal mooie herinneringen aan een warm bijzonder Nederlands feest, met elkaar.
Fijne zondag!
Sabine Uitslag
Sabine Uitslag is één van de vaste radiocolumnisten in het Radio Oost programma Zie Zo Zondag. Ze is oud-politica, presentatrice en spreker en heeft veel werkervaring in de zorg. In haar vrije tijd treedt ze op met haar rock-cover band Spinrock.