Op het randje en dan Frankrijk in

De veearts kwam enkele keren langs en de spuitjes om Lodewijk te laten inslapen werden klaargelegd. De hele nacht werd gewaakt bij Lodewijk op de kleine boerderij net voor Worms. De jonge vrouwelijke veearts kwam s’morgens de situatie opnemen en eigenlijk was de beslissing voor het geven van een spuitje al genomen, maar de veearts besliste toch nog 2 uurtjes te wachten. En waar iedereen op zat te hopen gebeurde: Lodewijk begon zich weer te bewegen en kwam weer op de been. Een zucht van verlichting ging door de groep. “Hij eet alweer volop hooi” wist Gerrit blij te melden. Iedereen was erg aangeslagen en het is natuurlijk een behoorlijke domper wanneer bij de laatste kilometers een paard zou moeten worden afgeschreven. Juist nu vlak voor de eindstreep.

Want er is vandaag weer een mijlpaal behaald: er zijn inmiddels 2000 KM per koets afgelegd. Met een ziek paard is het voor de andere 4  een zwaardere klus geworden. Vandaag is een groot deel van het traject met de trailer afgelegd en tegen 18.00 uur kwam het konvooi aan bij Reiterhof Hartungshof in Kleinbitterdorf. De plek ligt ongeveer 10 km van Saarbrücken af en morgen zal via Metz de route worden gevolgd onder langs Saarbrücken. Dat betekent dus Duitsland verlaten en over de grens Frankrijk in. Maar eerst staat voor vanavond een BBQ te wachten en een flinke borrel, want de bikkels moeten even de kans krijgen de spanning van deze dag te verwerken. Vanaf morgen is het begin van het laatste traject rijden met koets, trailer en volgauto’s  en dan op naar Meaux, waar de barre tocht wordt afgesloten en de crew weer op adem kan komen.

Saarbrucken is eeuwenlang Frans geweest en ligt heel strategisch aan de rivier de Saar. De stad heeft een heel mooi centrum met vele renaissance gebouwen. Saarbrucken is hoofdstad van de Duitse deelstaat Saarland en werd pas in 1815 Duits nadat Napoleon de oorlog had verloren. De stad stond eeuwenlang onder leiding van de familie Nassau, familie van ons koningshuis. De laatste steenkoolmijn in Saarbrucken gaat in 2012 dicht. De stadsdelen liggen aan beide zijden van de Saar en het centrum ligt 5 km af van de Franse grens. In de tijd van Napoleon en de eeuwige strijd of de stad nu Frans of Duits was,kwam het voor dat binnen een en dezelfde familie de ene zoon opgeroepen werd voor het Duitse leger en de andere voor de Grande Armee. Dat betekende ook dat men niet altijd samen tegen de vijand moest vechten maar soms ook tegen elkaar. De waanzin van de oorlog.

Duitsland/Frankrijk, Saarbrucken - Verdun - Metz. De grens Duitsland- Frankrijk is vandaag gepasseerd, de laatste fase van de tocht gaat in. Er is een lange dag gemaakt, opstaan om half zes en om acht uur de vliegende start. Er vlogen bijna 100 km weg onder de paardenhoeven. Vanmorgen is vroeg vertrokken van de Reiterhof bij Saarbrucken en er is vier keer een stop gemaakt voor een paardenwissel. Lodewijk doet weer helemaal mee en heeft vandaag 35 km gelopen. De grens met Frankrijk werd zonder problemen gepasseerd en daarmee reed de koets Lotharingen en het gebied van de Moezel binnen. Het ritje door het centrum van Metz was toch wat ingewikkelder dan gedacht maar met een behulpzame gids kon het richting overnachtingsplaats gaan.

Filmopnamen werden gemaakt door een cineast van het Hertogdom Lomabardije en zelfs Twente FM belde voor een interview. Toch fijn dat het thuisfront de reis volgt, dat wordt erg gewaardeerd. Vandaag slechts een buitje en voor de rest zonnig weer. Om 21.00 uur was de aankomst op het landgoed van Graaf Mogador in Gravelotte en vinden de crew en de paarden rust. Hier moet nog gegeten worden, want naast de croissantjes en een heerlijke aardbeientaart in de morgen is er nog niet veel in de magen gekomen. Het laatste traject in Frankrijk is nu nog rond de 270 km naar Meaux en hiervoor staan dus nog 4 dagen.

Verdun is een belangrijke stad in de historie en niet alleen die van Napoleon Bonaparte. Hier werd in het jaar 843 het verdrag getekend voor de verdeling van het rijk van Karel de Grote dat het uitgangspunt was voor het ontstaan van Duitsland en Frankrijk.  In 1916 vond hier in de eerste wereldoorlog een verschrikkelijke slag plaats waar nog meer doden vielen dan tijdens de Napoleon-oorlog met Rusland in 1812. Het was een klein gebied van 10 x 10 km waar een prestigeslag geleverd werd door België, Luxemburg, Duitsland en Frankrijk waarbij meer dan 700.000 doden vielen in acht maanden tijd. De laatste Franse troepen leverden een geweldige slag onder aanvoering van Napoleon III die weer aan de macht was gekomen. Hij was de neef van de grote Bonaparte. Midden op het slagveld in Verdun staat een groot herdenkingsgebouw en tienduizenden herdenkingskruizen.

Frankrijk,  Metz – Clermont.  Vandaag echt een zondag. Eindelijk een dag waarbij niet meer zo strak op de weg hoeft worden gelet en waarbij volop van de natuur kon worden genoten. Een mooi landelijk traject van 83 km door het gebied van de champagne. Paarden en materieel zijn helemaal in orde en de sfeer is helemaal gericht op het eindpunt a.s. woensdag. Tijd voor een dutje op de stopplaats. Sjoerd Jan kon de crewleden nu eens uitgebreid fotograferen. Er is vandaag pure Hollandse kost uit eigen keuken gegeten. De overnachtingsplek is een parkeerplaats in Clermont-Argonne tussen de spoorlijn en een transportbedrijf. Het is nog 190 km naar Meaux dus alles wijst er op dat het eindpunt op de geplande dag zal worden bereikt.

Napoleon pakte tweehonderd jaar geleden de aanleg van wegen in zijn keizerrijk rigoureus aan: steeds zoveel mogelijk kaarsrechte wegen van kerktoren naar kerktoren. Met name bedoeld voor de legers. De belangrijkste wegen werden “Route Empire”genoemd en er kwam een systeem waarbij de wegen werden ingedeeld in verschillende klassen. Parijs-Amsterdam was zo’n keizerlijke route. In elk ingenomen land moest een bestuur komen vanuit Parijs en werd de Franse taal de voertaal.

De landen werden in departementen onderverdeeld: provincies van Frankrijk. Zo kreeg Overijssel de naam Departement Bouche d’Yssel ofwel gebied aan de monding van de IJssel. Napoleon voerde de regel van rechts rijden in het verkeer in, bepaalde dat er straatnamen moesten komen en huizen genummerd moesten worden. De mensen hadden in die tijd geen achternamen en werden naar hun ouders genoemd: b.v. Janszoon. Hij stelde een bevolkingsregister in waarvoor eenieder een eigennaam moest opgeven. Deze registers waren met name ook bedoeld voor de oorlogsvoering want dan konden de jongemannen gemakkelijker worden opgeroepen voor de militaire dienst.