Donderdag 22 juli: echt afzien

Na de blarenbehandeling van gisteravond ging ik vanmorgen redelijk goed gestemd van start. Het bezoek van Dorien had me goed gedaan, hoewel ik daardoor redelijk laat in slaap viel. Want je gaat nu eenmaal niet met je dagboek aan de gang als je zo onverwacht met je geliefde echtgenote de dis kan delen. Maar ik had vanmorgen al vrij snel in de gaten dat een spier in mijn rechterbeen (binnenkant van de knie) niet helemaal meewerkte. Daar heb ik eigenlijk de hele dag last van gehad, maar aan stoppen heb ik nooit gedacht. De voeten deden ook eigenlijk al die tijd zeer, behalve die ene teen waarvan de blarenmevrouw had gezegd dat het vrijwel uitgesloten was dat ik er geen last van zou krijgen. Hoe wonderlijk kan het gaan.

Om kwart over zes vanmorgen mocht ik me voor het eerst melden bij Bert in de uitzending. Dus na een telefoontje aan de kant gestapt, spullen gepakt en op zoek gegaan naar Overijsselaars. Groot was mijn verbazing toen ik al vrij snel het bekende gele petje van vorig jaar zag opdoemen. Het werd gedragen door Frits Tiggelhoven uit Raalte, die samen met zijn vrouw Paulien de 50 kilometer loopt. In de uitzending heb ik uiteraard met ze gesproken en ze ook even op de gevoelige plaats vastgelegd. De verbazing was zo mogelijk nog groter toen ik opeens aan de kant van een soort landweg een bordje zag van tante Mien uit Haaksbergen. Het bleek te gaan om Willemien Damveld, die samen met plaatsgenote Agnes Bokdam aardbeien en ontbijtkoek stonden uit te delen. Uiteraard ben ik daar even voor gestopt om een gesprekje met ze op te nemen en een foto te maken. Wat dat laatste betreft was Agnes net naar binnen om nieuwe koek te snijden, dus staat alleen tante Mien op de foto.

Onderweg natuurlijk weer de meest geweldige steunbetuigingen gezien. Een spandoek voor mensen uit Steenwijk en een spandoek van een paar Zwollenaren, die bekenden aanmoedigden. Al met al was het wel een mooie tocht, maar loodzwaar deze keer. Maar de blarenmevrouw heeft alles vanavond nog weer zo goed en zo kwaad als het ging doorgeprikt en afgeplakt, dus ik ga er weer voor. In de hoop morgen in de loop van de middag de triomftocht over de Via Gladiola te kunnen maken. Wellicht tot dan!!!