De doener en de verteller

Het zal wel komen doordat ik best wel druk ben. Maar ik vind dat altijd zo’n stom excuus. Iedereen is druk druk druk. Of koketteert daarmee. Inmiddels zijn er vier uitzendingen van Het Hiernumaals geweest. Nog negen te gaan… Ik heb geen idee van de kijkcijfers maar ik zie wel dat ze op internet goed worden bekeken. De uitzending van 13 december stond zelfs met 400 hits in de top 3 van RTV Oost! Dat geeft een prettig gevoel.

In mijn vorige blog heb ik beloofd iets te vertellen over hoe een programma-idee tot stand komt. Levensbeschouwing is een lastig maar mooi pakket om programma’s over te maken. Het gaat erover hoe mensen hun leven invullen, waar ze waarde aan hechten. Wat zijn de pijlers waarop ze hun leven hebben gebouwd? Vaak heeft religie daarmee te maken, maar lang niet altijd. En mensen kunnen wel praten over hun overtuiging maar ja, je hebt wel te maken met TV…er moet dus op zijn minst iets te doen, te zien zijn!

Daarom heb ik gekozen voor twee types gasten: ik noem ze de doener en de verteller. Met de doener ga ik op stap met de kleine camera. Zo bezoek ik in de uitzending van 3 januari met de tegendraadse Zwollenaar Henk Heideveld zijn expositie in het Historisch Centrum Overijssel. Henk laat zich inspireren door de Moderne Devotie. Maar zijn werk heeft ook een directe link met de shoa, de Jodenvervolging. Mijn andere gast is Joke van Maastricht. Deze moeder in hart en nieren moest met lede ogen toezien hoe haar zoon koos voor het leger. Hij kwam heelhuids terug uit Afghanistan maar hoe wrang is het als hij dan door longkanker wordt geveld….

Wat heeft dat nu te maken met levensbeschouwing? Het leven wordt bepaald door de dingen die met je gebeuren. De keuzes die je maakt hebben alles te maken met de manier waarop je in het leven staat. En daar is niets hoogdravends aan.

Lees meer: