nieuws
Nr. 21, geschreven door Frans Houben
Voor me ligt een confronterend boek: Nr. 21, geschreven door de Ootmarsumse glaskunstenaar Frans Houben. Hij bracht een groot deel van zijn jeugd door in een rooms-katholiek jongensinternaat in Limburg. In rake zinnen beschrijft hij hoe broeders hun macht misbruikten en alle verzet eruit ranselden.
De passages zijn schokkend – af en toe moet ik het boek wegleggen omdat het teveel is. Maar zijn verhaal moet wel verteld worden. Het is het verhaal van macht versus onmacht. Frans en duizenden andere kinderen werden misbruikt, omdat ze geen partij waren voor de dienaren van de machtige kerk. Wie zou hen geloven?
Frans heeft het internaatsverleden van zich af geschud. Het 'domme jongetje met de spillebeentjes' had iets over zich, waardoor de broeders hem niet klein kregen. Tegen alle verwachtingen in werd hij een succesvol kunstenaar. Zijn glaskunst ademt vrolijkheid en speelsheid. Daar word je blij van op een sombere januaridag!
Ik interviewde Frans onlangs voor het radioprogramma Hoogtij. Hij is uitgenodigd om een kunstwerk te maken voor kinderen zoals hij, die slachtoffer werden van misbruik binnen RK-instellingen. Ik was benieuwd hoe hij nu, een halve eeuw later, tegen de daders aankijkt. Tot mijn verrassing zit hij niet vol wrok of haat. Hij probeert zelfs begrip op te brengen. Maar vergeven, dat is voor hem een stap te ver. Daarvoor zijn twee partijen voor nodig. In de laatste uitzending van het Hiernumaals (14 februari) speelt deze flamboyante kunstenaar het Hiernumaalsspel.
