Nieuws

Zo beleefde Overijssel de sneeuwchaos van 15 jaar geleden: "Overal waren gestrande auto's"

Idyllisch plaatje in de sneeuw in Overijssel op 25 november 2005
Idyllisch plaatje in de sneeuw in Overijssel op 25 november 2005 © RTV Oost
Weet wat je los maakt als je Overijsselaars vraagt herinneringen op te halen aan 25 november 2005. De dag dat de provincie in de ban was van sneeuwval die in de jaren daarna nooit meer is geëvenaard. Veel reacties via Twitter en mail en meer dan tweeduizend reacties op een oproep op Facebook. Het was een onvergetelijke dag, zoveel is wel duidelijk.
Het begon die vrijdag, vandaag precies vijftien jaar geleden, al vroeg. Eerst een beetje sneeuw dat al snel bleef liggen. De uren daarna werden die eerste paar centimeters tientallen centimeters. Niet overal in de provincie viel evenveel maar de chaos was compleet. In Haaksbergen waren de problemen groot door een stroomstoring.

A1 afgesloten

Wegen waren onbegaanbaar, niet alleen de lokale wegen, zelfs de A1 moest worden afgesloten. Automobilisten brachten noodgedwongen de nacht door in hun auto's.
Volgers van RTV Oost halen herinneringen op aan verjaardagen die op die dag gevierd werden, helse autoritten van werk naar huis, ritten die normaal een half uur duren maar nu uren.
Mensen vertellen over bevallingen en trouwerijen, maar ook over een noodlottig sterfgeval.
Glijdend en glibberend naar werk en weer naar huis. Het is een chaos op de weg in grote delen van Overijssel.
Glijdend en glibberend naar werk en weer naar huis. Het is een chaos op de weg in grote delen van Overijssel. © Wouter Schoot

Nodig plassen

"Aan het glijden op de snelweg", schrijft Liane Streppel op Facebook "Ik had iets te lang gewerkt en moest nodig. Ik dacht: ik ga thuis wel. Domste fout ooit." Over het stuk tussen Almelo en Borne deed ze al meer dan een uur.
"Iedereen die stil stond, gleed soms nog. Uiteindelijk de auto ergens geparkeerd in Hengelo en ik ben naar huis gaan lopen. Wat een drama", schrijft ze met een dikke smiley, want hoe zwaar de ontberingen ook waren, bijna altijd wordt lachend teruggeblikt.

Night of the Proms

Anet Lammers Oosterkamp zou die dag afreizen naar Rotterdam naar The Night of the Proms. Maar de strijd met de sneeuw werd opgegeven nadat ze na anderhalf uur nog niet uit Deventer weg was.
En aangezien zij alle kaartjes had, was dat ook pech voor de anderen. Ook voor vrienden in Rotterdam waar helemaal niets aan de hand was.
De suggestie uit het westen van het land om dan maar met de trein te komen werd afgewezen. "Dat was echt onmogelijk", aldus Lammert Oosterkamp. Treinen en bussen reden nauwelijks.
Overal gestrande auto's, veel politie en leger op de been.
Janneke Roukema, Hengelo
Treinen en bussen reden op een gegeven moment niet meer door de vele sneeuw die was gevallen.
Treinen en bussen reden op een gegeven moment niet meer door de vele sneeuw die was gevallen. © RTV Oost
Wim Reef uit Oldenzaal ging op vrijdagmiddag, zoals wel vaker, naar zijn stamkroeg De Engel. Toen ze naar binnen gingen, sneeuwde het lichtjes, mailt hij. Op het moment dat ze weer naar huis wilden gaan, lag er al veertig centimeter sneeuw.

Onrustig

De tocht naar huis duurde wat langer dan normaal en daar was het onrustig. "Iedereen vroeg zich af waar we waren. Naast ons huis stond toentertijd een grote eik waarvan een aantal bijzonder grote takken op het dak van de tuinkamer was gevallen", schrijft Reef.
De gewaarschuwde brandweer uit Weerselo was er al binnen tien minuten. "Op mijn vraag hoe dit kon en of ze in Weerselo niet moesten helpen, kreeg ik als antwoord: 'Daar ligt bijna geen sneeuw'."
De sneeuwschuivers zullen het druk krijgen
De sneeuwschuivers zullen het druk krijgen © RTV Oost
Binnen no time was ze veranderd in een sneeuwpop.
Ineke Jongsma, Markelo
"En of ik het nog weet", schrijft Janneke Roukema uit Hengelo. "Ik werkte in het MST Enschede. Toen er berichten kwamen dat het slecht weer werd, heb ik eerst gewacht tot man en kinderen veilig thuis waren."

Scharende vrachtwagen

Met de hulp van de technische dienst moest ze haar auto uitgraven. De rit van Enschede naar Hengelo, normaal twintig minuten, duurde nu drie uur.
"Overal gestrande auto's . Wel veel politie en leger op de been. Ze waren drinken aan het uitdelen, en waar nodig auto's uit de sneeuw aan het scheppen. Het werd echt eng toen er een vrachtwagen voor mij begon te scharen. Maar ook dat is goed gegaan."
sneeuw op de weg houdt bussen van Keolis binnen.
sneeuw op de weg houdt bussen van Keolis binnen. © RTV Oost

Sneeuwpop

Ineke Jongsma uit Markelo kan het zich allemaal nog goed herinneren omdat ze op 25 november jarig is. Maar ook omdat haar buurvrouw, die met een taxibusje thuis werd gebracht, hulp nodig had.
"Op het moment dat ze net naar buiten reed, weigerde haar elektrische rolstoel. Het sneeuwde keihard en binnen no time was ze veranderd in een sneeuwpop. Gelukkig waren er sterke buurmannen die haar met veel moeite naar binnen hebben geduwd."
Super om zoveel blije mensen te kunnen helpen weer thuis te komen.
Freddy Bijkerk, taxichauffeur

Niet naar Enschede en Hengelo

Freddy Bijkerk was aan het werk als taxichauffeur op vrijdagavond, toen er al vele centimeters sneeuw waren gevallen. "Er moesten nog eerst winterbanden op de auto worden gezet om vervolgens de hele nacht te gaan rijden", schrijft Bijkerk .
"Er was ons duidelijk gezegd, we waren met z'n tweeën, dat we niet naar Enschede en Hengelo mochten. De hele nacht doorrijden met zoveel sneeuw was best zwaar, maar ook weer super om zoveel blije mensen te kunnen helpen weer thuis te komen."
Op veel plekken moesten auto's worden uitgegraven, zo veel sneeuw viel er
Op veel plekken moesten auto's worden uitgegraven, zo veel sneeuw viel er © RTV Oost
Remco ten Pas noemt het op Facebook een dag om nooit te vergeten. Hij was die dag als elektromonteur aan het werk. " Vijf uur over een rit gedaan terwijl ik normaal binnen een half uur thuis zou zijn. En ik was vergeten om die dag te tanken. Op de laatste druppels benzine thuisgekomen."

Noodlottig ongeval in Thailand

Niet alle mensen denken met een glimlach terug. Sander Annink uit Haaksbergen kan zich 25 november 2005 nog goed herinneren omdat zijn vader in Thailand een ongeluk kreeg. Annink was daar met hem op vakantie geweest en een dag terug in Nederland toen hij het slechte nieuws kreeg,.
"Wij moesten daar naar toe, met de trein naar Schiphol en gestrand in Amersfoort, vliegtuig gemist en overnacht in een hotel. Volgende dag verder en twee dagen later in Thailand. Helaas is hij daar gestorven zonder dat wij afscheid hebben kunnen nemen. Je kunt zeggen dat wij 25 november 2005 nooit meer vergeten."

Heen en weer door Hengelo

Jeroen Brummer doet in geuren en kleuren verslag van de dag dat hij op 25 november vader werd van zoon Sven. "Hoe ik glee naar een keizersnee", schrijft hij. Brummer beschrijft hoe 's ochtends om half tien de vliezen van zijn vrouw braken en hij met haar naar het ziekenhuis ging. Op dat moment viel het nog wel mee met de sneeuwval. In het ziekenhuis werd besloten dat de vrouw van Brummer moest blijven. Hij mocht wel naar huis om meer kleren op te halen.
"Na eerst een half uur geprobeerd van de parkeerplaats van het ziekenhuis te komen kon ik stapvoets richting huis, waar ik ongeveer een uur later arriveerde. Er lag inmiddels een dik pak sneeuw", beschrijft de Hengeloër de barre tocht naar huis. Nadat hij de kleren heeft afgeleverd wordt Brummer opnieuw naar huis gestuurd. Die dag gaat er niks meer gebeuren, verzekerde een zuster hem. Opnieuw moest hij de sneeuw door, een pak dat alsmaar dikker werd.
Ziekenhuis ZGT in Hengelo omringd door sneeuw
Ziekenhuis ZGT in Hengelo omringd door sneeuw © Jeroen Brummer

Muurvast

Toen de Hengeloër dan eindelijk thuis was, kreeg hij na tien minuten een telefoontje. Toch komen! "Inmiddels was er een aardig pak sneeuw op mijn voorruit komen te liggen waardoor de ruitenwissers afknapten", beschrijft Brummer de situatie. Het verkeer stond muurvast en de aanstaande vader zag geen hand voor ogen. Hij besloott zijn auto aan de Weideweg te parkeren en te voet verder te gaan.
Nog diezelfde avond werd Sven geboren. "Omdat het bijna onmogelijk en onverantwoord was om nog naar huis te gaan, werd er op onze kamer een extra bed neergezet zodat we de eerste nacht met ons drieën in het ziekenhuis konden doorbrengen." Vol van de dag die achter hem lag probeerde de nu kersverse vader nog wat te slapen.
"'s Nachts nog een paar keer uit bed om te kijken of Sven nog wel bewoog en te genieten van hoe hij daar in z’n bedje lag en verder terugdenken en genieten van een wel heel bijzondere dag die ik nooit meer zal vergeten!"
Dit was slechts een greep uit de reacties die binnen zijn gekomen bij RTV Oost. Teruglezen op Facebook? Dat kan hieronder. Meer foto's zien? Dat kan hier

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.