Nieuws
Gerard Kokhuis uit Hengelo reed precies 24 jaar geleden de laatste Elfstedentocht: "Het was één groot feest"
Precies 24 jaar geleden kwam Gerard Kokhuis (72) uit Hengelo vermoeid over de finish in Leeuwarden. Hij had er net een toertocht van bijna 200 kilometer op zitten. We hebben het natuurlijk over de legendarische Elfstedentocht van 1997. Niemand wist toen dat het voorlopig de laatste zou zijn. Toch heeft Kokhuis de stille hoop dat er ooit weer een tocht komt. “Volgend jaar zou mooi zijn, dan is het precies 25 jaar geleden."
Toen hij vanochtend om zeven uur wakker werd, dacht hij er direct aan. “24 jaar geleden had ik er rond die tijd al heel wat kilometers op zitten. Dat was wel even anders. Om half vier 's ochtends opstaan om op tijd te starten. En dat geluid van de dweilorkesten. Ja, dat was geweldig.” De voormalig marathonschaatser reed in 1997 voor de derde keer mee met de Tocht der tochten.
Kokhuis wist dus wat hem te wachten stond. Hij reed in 1985 al de wedstrijdtocht en in 1986 de toertocht. “Ik had toen zoveel ervaring als marathonschaatser. Ik zat in een ploeg waarmee ik elk weekend wedstrijden reed.” Maar ondanks die getrainde schaatsbenen kreeg hij het af en toe best moeilijk. “Het rijden was niet zo’n probleem, maar als je de 120 kilometer gepasseerd bent dan wordt het wel zwaarder. En in 1997 was er ook veel tegenwind. Dus ja, dat was wel afzien."
De Hengeloër bewaart al z'n schaatsspullen uit het verleden zorgvuldig. Zelfs de ijzers waarop hij zijn eerste Elfstedentocht reed, liggen veilig verpakt in een deken. 'Een setje historie', noemt'ie het. En daarnaast is er natuurlijk het bewijs: de twee kruisjes die hij heeft verdiend. Een uit 1986 en een uit 1997. Voor het uitrijden van z'n eerste tocht, in 1985, heeft hij geen kruisje gekregen. “Dat was een wedstrijdtocht en ik was te laat binnen.”
Vaak haalt Kokhuis z'n twee zilveren kruisjes niet tevoorschijn. Ze liggen gewoon in de kast. "Mocht hier ooit brand uitbreken, dan is dit niet het eerste wat ik mee zou nemen. Maar misschien moet ik ze toch op een andere plek neerleggen, zodat ik ze wel meteen kan pakken. Want als er nooit meer een Elfstedentocht komt, dan worden deze kruisjes steeds unieker."
Want of er ooit weer een Elfstedentocht gehouden wordt, is volgens hem nog maar de vraag. Toch blijft Kokhuis, zoals elke schaatsliefhebber, hoop houden. "Mijn motto is altijd: iedere dag kom je een dag dichterbij de volgende Elfstedentocht. Zeg nooit nooit."
Zelf zal hij dan niet meer meedoen. “Maar ik zal iedereen aanmoedigen om hem wél te rijden. Als het zover is, zorg dan dat je er bent! Als de tocht erop zit, dan denk je een week lang: dit doe ik nooit weer. Maar het is echt heel bijzonder.” Stiekem hoopt Kokhuis dat het in 2022 al zover is. “Dan is het 25 jaar na de laatste. Dat zou toch mooi zijn.”
