Ruzie over 'rustgevende zebravinkjes' in Enschedese huurwoning uitgevochten bij de rechter

Ferdinand neemt net voor het begin van dit studiejaar zijn intrek in een studio aan de rand van Enschede. De verhuurder wil niet dat zijn huurders huisdieren houden, maar hij kan ermee leven als Ferdinand een kooi voor het houden van een paar zebravinkjes installeert. Zebravinkjes zijn populair, want ze zijn goedkoop en niet veeleisend. Maar het moet van de verhuurder wel bij een paar vogeltjes blijven.

Als de verhuurder begin september poolshoogte neemt, ziet hij drie grote volières in Ferdinands studio staan. Hij telt daarin zeker vijftien vogels. Dat was volgens de verhuurder niet de afspraak: Ferdinand heeft hem misleid. In het publieke halletje en in de studio hangt volgens de verhuurder een penetrante geur die overeenkomt met die in een dierenspeciaalzaak.

Als de man naar binnen kijkt, ziet hij bakjes met vogelzaad op de grond staan en de vloer lijkt smerig te zijn. Het kan niet anders of de zebravinkjes fladderen door de kamer, concludeert de verhuurder. Omdat Ferdinand een elektrische kachel heeft neergezet, vermoedt de huisbaas dat hij in zijn studio een subtropisch klimaat voor de zebravinkjes wil creëren.

Omdat Ferdinand ondanks aanmaningen niet van plan is om de volières weg te halen, stapt de huisbaas naar de voorzieningenrechter. Hij eist dat Ferdinand zijn studio ontruimt en de sleutels inlevert. Als de rechter dat te gortig vindt, dan zou hij Ferdinand op zijn minst moeten dwingen om twee volières de deur uit te doen en zich te beperken tot één volière met maximaal vier vogeltjes.

Ferdinand zegt dat in het huurcontract zwart op wit staat dat hij zebravinkjes mag houden Er is nooit gezegd: vier vinkjes. En ook niet dat hij maar één kooi mocht hebben. De vinkjes zouden worden gedoogd en daarbij werd geen expliciet aantal genoemd.

"Ik heb de verhuurder helemaal niet misleid", zegt Ferdinand tegen de rechter in de Enschedese rechtszaal. "De vloerbedekking is netjes. Ik maak de kooien één keer in de week schoon en ben zuinig op de studio."

De zebravinkjes vliegen daarnaast helemaal niet rond in de studio, aldus Ferdinand. Juist omdat ze niet vrij rondvliegen in de studio, is het belangrijk om ze de ruimte te geven in een grote kooi, zo legt hij uit aan de rechter. Het is beter om twee kooien te hebben, want dan kun je de mannetjes van de vrouwtjes scheiden en kunnen ze niet broeden.

Er zijn nooit klachten geweest van de medebewoners over stank of overlast. Dat hij de studio verwarmt met een elektrische kachel heeft niets te maken met de zebravinkjes. "Ik doe dat omdat de studio met de cv niet warm te stoken is. De verhuurder weet dat vinkjes geen hitte nodig hebben, anders zou hij niet hebben voorgesteld om een volière buiten te plaatsen."

Maar de voilère buiten plaatsen, dat wil Ferdinand niet: dat is duurder en hij geniet juist van de vogeltjes binnen. "De zebravinkjes geven mij rust. De verhuurder maakt mij juist onrustig", zegt Ferdinand.

Want als er toch verwijten moeten worden gemaakt, dan weet de eigenaar van de zebravinkjes er ook nog wel een paar. De verhuurder neemt tijdens zijn wandelingen in de buurt van de studio's, hij woont vlakbij, altijd zijn herdershond mee. "Ik ben bang voor dat beest." De verhuurder zou met zijn regelmatige wandelingen stalkgedrag vertonen en daarbij Ferdinands privacy schenden.

De ventilatie van de studio is volgens de huurder ook slecht, er zou namelijk schimmelvorming zijn. Kortom: als iemand zich moet schamen en zich niet houdt aan de huurovereenkomst, meent Ferdinand, dan is het wel de verhuurder. Hij wil op zijn beurt niet dat hij de studio uitgezet wordt, maar dat de huur wordt verlaagd.

De rechter hoort beide verhalen aan, maar ziet een uitspraak over de vinkjes en het vermeende wanbeheer door de verhuurder totaal niet zitten. "De huur is pas begonnen en u vraagt mij allebei nú al om dwangsommen op te leggen. Dat is een slecht voorteken voor de rest van de huurperiode. Ik hoop daarom dat we vandaag een kentering in de verhoudingen kunnen aanbrengen, want anders ziet u elkaar de komende jaren alleen maar in de rechtszaal."

"U kunt procederen, maar het levert u vaak niets op. Het kost u wel veel geld en het geeft u alleen nog maar meer frustratie. Het zou veel beter zijn als u vandaag met elkaar bekijkt hoe u met elkaar verder gaat."

Maar voordat ze de kemphanen de gang van het gerechtsgebouw op stuurt, wil de rechter nog wel een paar dingen weten. Hoeveel vogelkooien staan er nu eigenlijk in de studio? Ferdinand: "Nu? Er staat één lege kooi. De rechter: "En hoeveel volle?" Ferdinand: "Nul." De rechter: "U hebt helemaal geen vogeltjes meer?" Ferdinand: "Ze zijn bij mijn ouders. Daar slaap ik nu vanwege de stress."

De rechter vindt dat juist een teken dat de twee kemphanen met elkaar rond de tafel moeten gaan zitten. Ferdinand: "Dat is altijd mijn bedoeling geweest, maar de verhuurder wilde niet luisteren en dreigde met boetes. Niet meer dan vier vogels in een kleine kooi, punt."

"Meneer wilde in de gesprekken zijn gelijk halen en zoveel mogelijk vinkjes in huis halen", reageert de verhuurder van de studio. "Hij wilde geen volière buiten, wat goed kon, maar er per se twee binnen. We hebben het nooit gehad over de grootte van de kooien; je denkt automatisch aan een kooi voor parkietjes. Deze vogelkooien zijn heel anders. Ik moest druk zetten, want anders heb ik straks helemaal niets meer te vertellen over het huurcontract."

"Ik heb zelf geen last van de vinkjes, maar ik wil niet dat mijn huurders gaan klagen. Een bewoner vertelde over stankoverlast. Een andere mevrouw zei dat ook. Ik verhuur al twintig jaar kamers en ik weet dat je op iedere klacht heel snel moet reageren, anders gaan ze muiten."

De rechter stuurt de twee de gang op. "U kunt procederen of u maakt afspraken. Als u tot iets komt, dan stellen we dat samen op. Het is niet vrijblijvend. Komt u over tien of vijftien minuten maar terug."

Na veertig minuten keert het gezelschap terug in de rechtszaal. Met een andere oplossing dan de rechter verwacht had. De huurovereenkomst eindigt op 31 januari van dit jaar. Misschien waren de vinkjes het struikelblok, misschien zag Ferdinand de studio gewoon niet meer zitten, het komt niet meer ter sprake. Maar de kantonrechter is tevreden.