Nieuws
Staphorster gezin dat naar Papoea-Nieuw-Guinea emigreert: "Geschrokken van reacties"
26 januari 2021, 12:05 • 2 minuten leestijd
Papoea-Nieuw-Guinea, een onafhankelijke staat in Oceanië die grenst aan Indonesië. Het wordt het nieuwe land van Anne en Sije Harkema uit Staphorst, waar ze met God als drijfveer naar emigreren. Ze kregen veel reacties op hun verhaal, maar niet enkel positief.
"Het is soms wel vervelend", zegt Anne Harkema. "Je krijgt reacties op bijvoorbeeld Facebook dat het slecht zou zijn voor de kinderen of er worden negatieve opmerkingen gemaakt over het geloof."
Gods hulp
Het gezin gaat voor in ieder geval twee jaar wonen in het plaatsje Kapuna, midden in de jungle. Sije gaat daar bij het ziekenhuis aan de slag om de ICT van het ziekenhuis te helpen verbeteren. Anne is hoogzwanger en over een week of drie uitgerekend. Er is een meisje op komst.
Dat het volgens sommigen niet veilig of goed zou zijn voor de kinderen, ontkent Sije. "Natuurlijk zijn er daar gevaren, maar die zijn er in Nederland ook. De kinderen zijn nog niet leerplichtig en krijgen daar de kans om vrij op te groeien."
We gingen op bezoek bij de familie Harkema. Waar komen ze te wonen? Je ziet het in de reportage hieronder. Kan je de video niet laden? Klik hier.
Als de kinderen het niet volhouden, kunnen we altijd terugkeren.
Anne: "Familie en vrienden hebben gemengde gevoelens, maar wij vertrouwen op Gods hulp en steun. We willen ons leven inzetten voor Gods Koninkrijk, stralen namens Hem. Wij zijn zo gezegend, het ontbreekt ons aan niks. Op deze wijze kunnen we wat terugdoen. Wij willen wat betekenen voor anderen, Jezus navolgen, naastenliefde betrachten."
Enge dieren
De regio Kapuna is moeilijk te bereiken. Doordat het vrijwel alleen bestaat uit moeras met brede modderrivieren zijn er geen wegen. Alles gaat over het water. "Ik moest er wel over nadenken, maar hoe langer het duurde, hoe beter het gevoel werd. Anne is wat avontuurlijker dan ik. Ik zie vaak beren op de weg, maar zij ziet veel sneller de mogelijkheden en de mooie dingen", zegt Sije.
Voor Anne was de keuze een stuk eenvoudiger. "Ik heb heel veel plezier in het leven en ik hou wel een uitdaging. Waar ik bang voor ben? Enge dieren", zegt ze lachend. "Maar daar wen ik wel aan, denk ik. En weet je, als de kinderen of wij het echt niet volhouden, kunnen we altijd terugkeren."
