Enschedese bankovervaller strijdt tot het eind tegen veroordeling in het buitenland: "Het vonnis is absurd"

Iedereen die hem kent weet dat hij geen lieverdje is. Een groot deel van zijn leven zat Frank in de gevangenis, voor zware misdaden als bankroven. Hij praat over dat soort overvallen alsof hij een broodje kroket bestelt. "Als ik geld nodig had, deed ik een muts op en ging ik het halen."

In 2013 wilde hij een laatste grote slag slaan. Samen met een kennis pleegde hij een gewapende roofoverval op een geldwagen en een bank in het Duitse Alstätte, net over de grens met Nederland. Dat gebeurde op 2 juli 2013. De mannen maakten 100.000 euro buit. Een uur na de overval werden Frank en zijn mede-overvaller opgepakt in Hengelo. In de buitgemaakte geldkoffers was een gps-zender verstopt.

Wat wil nu het geval? In Luxemburg is Frank veroordeeld voor handel in wiet. Hij zou tassen wiet in een auto hebben gezet op 5 juli en op 3 augustus 2013. Maar op beide data zat hij vast voor de gewapende overval. "Ik kan dat dus nooit hebben gedaan."

Om te begrijpen hoe het zo gelopen is, moeten we terug in de tijd. Aan het begin van dit millennium zat Frank in de wietkweek. Hij had een growshop, waar je spullen voor hennepplantages kunt kopen. Ook had hij verschillende plantages die werden opgerold, waarvoor hij werd opgepakt en veroordeeld. "Nadat ik voor de zoveelste keer was opgepakt, heb ik gezegd, ik stop met wiet. Van wiet krijg je verdriet."

Samen met zijn vriendin strijkt hij in 2012 neer in een afgelegen huis in het Belgische dorpje Trooz, dichtbij Luik. "We hebben beide een stoornis in het autistisch spectrum, dus het was heerlijk om zo afgezonderd van de wereld te kunnen leven." In het najaar van 2012 spreekt hij in Brussel af met een oud-gevangenismaatje, Johnny. "Gewoon vriendschappelijk, om even bij te kletsen."

Johnny wil Frank voorstellen aan twee bekenden, die wat vragen hebben over wietkweek. "Ik zat zelf toen niet meer in die handel, maar heb ermee ingestemd om ze te spreken." De twee bekenden zijn Boban en Kevin, allebei uit Luxemburg. Hij spreekt hen nog twee keer, eind 2012. Omdat Frank ze niet alles kan vertellen over de huidige prijzen en handelswijzen, stuurt hij de twee naar Nederland. "Ik heb ze een gids gegeven, waarin verschillende growshops stonden. Daar moesten ze zich maar melden."

Een half jaar later, in juni 2013 moet Frank aan de twee denken, als hij het plan heeft opgevat om een laatste overval te gaan plegen. "Ik wist dat Boban in auto's handelde en dacht, als die nou een gestolen Franse vluchtauto kan regelen, maak ik het de politie wat lastiger. Dus dat heb ik hem gevraagd." Boban en Kevin leveren de vluchtauto niet en Frank wordt op 2 juli opgepakt voor de gewapende overval. De Duitse rechtbank legt hem er elf jaar cel voor op.

In de tussentijd is de politie in Luxemburg bezig met een onderzoek naar Boban en Kevin. Ze zouden zich bezig houden met drugshandel. Boban, aspirant lid van de Hells Angels, zou in cocaïne en wiet handelen. Samen met Kevin zou hij meer dan 100 kilo wiet naar Luxemburg hebben gesmokkeld.

Als de twee worden opgepakt, vertellen ze bij de politie dat Frank hen meerdere malen wiet heeft geleverd en in contact heeft gebracht met een Nederlandse henneporganisatie. Frank zou ook een grote plantage hebben, waar oneindig veel wiet vanaf kwam. Bij latere rechtszittingen nemen ze de uitspraken over Frank terug en zeggen dat ze er alleen op uit waren geweest om de Nederlandse henneporganisatie te bestelen.

In het huis van Frank en zijn vriendin in Trooz wordt een hennepkwekerij gevonden. Maar het is een heel klein hokje van 6 vierkante meter, bedoeld om stekjes te produceren. Niet bepaald een plantage met een oneindige oogst. Het wiethokje wordt begin 2014 ontdekt en was toen nog maar net in gebruik, zegt de politie. Sinds december 2013. En toen zat Frank al maanden vast voor de gewapende overval op het geldtransport. Zijn vriendin was de plantage begonnen om de huur te kunnen betalen, Frank had er niets mee te maken. Dat wordt bevestigd in een vonnis van de Belgische rechtbank.

Toch is Frank veroordeeld in Luxemburg voor de handel in wiet. Hoe kan dat? De Luxemburgse recherche had onder de auto van één van de Luxemburgers, Kevin, een peilzender geplakt. Uit de gegevens van die gps-tracker blijkt dat de Audi van Kevin op 5 juli en 8 augustus 2013 bij het huis van Frank en zijn vriendin is geweest. Kevin en Boban hadden op het nieuws gezien dat in Alstätte die overval gepleegd was en wilden weten of het inderdaad Frank was, die was opgepakt. "Daarom waren ze er op 5 juli", zegt Frank. "Die tweede keer, op 8 augustus, was Kevin in zijn eentje bij mijn vriendin. Hij dacht met haar te kunnen rollebollen."

Maar omdat Kevin en Boban tijdens eerdere politieverhoren hadden verteld dat ze meerdere malen wiet hadden gekregen bij Frank thuis, hebben de rechters aangenomen dat het om die bezoekjes op 5 juli en 8 augustus ging. Daarnaast verwijten de Luxemburgse rechters Frank dat er in zijn huis een hennepplantage is gevonden. "En dat terwijl de rechtbank in België al had geoordeeld dat ik daar helemaal niets mee van doen had, omdat ik vastzat."

Uiteindelijk is Frank in Luxemburg veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf. "In het vonnis staat geen enkele motivatie voor die straf", zegt Frank. Hij is sinds augustus 2019 op vrije voeten. Hij kwam vervroegd vrij voor de gewapende overval in Duitsland. Nu hangt hem de drie jaar cel boven het hoofd die hij in Luxemburg aan de broek heeft gekregen.

"Komende week zal de Nederlandse rechtbank bepalen dat ik die straf hier moet uitzitten, want er zit niets anders op voor de rechters dan het vonnis over te nemen. Dat is toch te gek voor woorden dat zoiets gebeurt!?", zegt de verontwaardigde Frank. "Maar ik vertik het om die straf uit te zitten, want ik heb niets met die wiethandel te maken. De tijd die ik heb vastgezeten voor de overval is mijn waterdichte alibi."

Frank heeft hoop dat de minister zich over zijn zaak gaat buigen en de rechters terugfluit. "De politiek is aan zet." Ook heeft hij zijn zaak aangebracht bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. "Maar tegen de tijd dat die met een oordeel komt, heb ik die straf al uitgezeten."

In de tussentijd leeft Frank tussen hoop en vrees. "Ik wordt hier knettergek van. Al sinds ik op vrije voeten ben, anderhalf jaar nu, spookt dit 24 uur per dag door mijn hoofd. Ik kan er niet meer normaal door functioneren. Ik ervaar dit als een foltering."

Aanstaande vrijdag buigen de rechters bij het gerechtshof in Arnhem zich over de Luxemburgse straf van Frank. Hij wil graag in de rechtszaal aanwezig zijn.