Hij wel, zijn vrouw niet: Roy Gereke (68) overleefde 25 jaar geleden busdrama De Scheg

Na een dag vol winterplezier in het Duitse Sauerland komen de Scheg-medewerkers met aanhang terug bij de bus. Die is van het Zwolse 'Hanze Tours' en staat klaar in het dorpje Zuschen, in de buurt van Winterberg. De bus moet in hevige sneeuwval een steil weggetje afrijden naar beneden en dat zorgt voor onrust in de bus. Iemand wil de bus uit om naar beneden te lopen, maar de chauffeur zegt dat het goed komt.

Ook de dan 43-jarige Roy Gereke kan zich nog herinneren dat er onrust was: "Je voelt dat er iets gaat gebeuren, maar je weet niet wat. Dat gevoel werd opgewekt door een vrouw die uit de bus wilde. 'Ik wil eruit', riep ze. Op dat moment zei ik tegen m'n vrouw Betty: 'Wij gaan eruit, want het voelt niet goed', maar zij zei: 'Laat me slapen, ik ben moe."

Op de heenweg zijn Gereke en z'n vrouw met een ander stel van stoel gewisseld: "Ze vroegen aan ons of we wilden ruilen, dan kon Betty met haar collega's praten. Later bleek de ruil levensgevaarlijk."

De bus gaat tegen half vijf rijden. Zonder winterbanden, want die zijn volgens de chauffeur niet nodig. Het steile weggetje naar beneden ligt vol sneeuw. Een voorgaande bus van Hanze Tours, een dubbeldekker met jongeren van een Zwols MBO, moet remmen voor een stilstaand busje.

De bus met Scheg-medewerkers slipt en botst tegen de voorligger aan. Daarna glijdt de bus door richting de afgrond en schiet over de rand. De wagen kantelt en verdwijnt ondersteboven in de diepte. Gereke ziet hoe de barst in de voorruit groter wordt en hoe 'als in slow-motion' zijn medepassagiers door de lucht vliegen.

De bus komt tientallen meters lager op de kop tot stilstand. Door het ontbreken van een veiligheidssysteem wordt het dak volledig geplet. Het gewicht van de bus wordt op de stoelen gedrukt.

Even later kwam Gereke bij: "Er heerste een serene rust, niemand zei wat, er was een heel zacht gekreun. Ik probeerde m'n vrouw wat te zeggen,maar het enige wat ik had, was haar been over m'n schouder".

Gereke is zelf levensgevaarlijk gewond. Het frame van een hoofdsteun is door z'n borstkas gedrukt en zorgt voor bloedingen en 32 botbreuken. Gereke kan z'n vrouw niet zien, maar weet dat het 'goed mis is': "Rechts van me zag ik een collega van m'n vrouw. Ze waren helemaal verstokt en ik zag aan de manier waarop ze naar m'n vrouw keken dat er iets goed mis was".

"Toen heb ik haar naam een paar keer geroepen en voelde haar been bewegen op m'n schouder." Gereke bedenkt een manier om te communiceren: "Als het ja is, beweeg je het been, als het nee is, houd je het stil." Op die manier probeert Gereke erachter te komen hoe het met z'n vrouw is.

Beiden zitten klem tussen de stoelen en het dak en kunnen elkaar dus niet zien. Gereke voelt hoe ze langzaam het leven verliest. "De antwoorden van haar werden steeds trager. En het laatste antwoord, terwijl ik geen vraag stelde, was voor mij het teken: nou is ze er niet meer. En dan denk je van 'voor mij hoeft het ook niet meer', maar iets zegt je dat je ook nog twee kinderen hebt."

In Nederland is er intussen volop paniek. Familie van slachtoffers worden opgevangen in De Scheg. Langzaam wordt duidelijk wie er lichtgewond is, wie er zwaargewond is en ook wie er is overleden. De chauffeur ligt met een shock in het ziekenhuis. Hem wordt later 'dood door schuld' ten laste gelegd. In hoger beroep wordt hij vrijgesproken.

Gereke had het daar in het begin moeilijk mee: "Ik ben wel begonnen met moordneigingen. 'Wat doe je mijn gezin aan, je bent gewaarschuwd.'" Later veranderde zijn mening. "Ik hoorde hoe z'n kinderen werden gepest en hoe moeilijk z'n vrouw het ermee had. Hij heeft toen moeten verhuizen".

Roy Gereke is nu 68. Met het boek 'Hoor mij, Zie mij, Voel mij' vertelt hij over z'n leven, waarin de busramp een grote rol heeft gespeeld.

Met het boek wil hij een boodschap doorgeven: "Dat je het nooit op moet geven, hoe zwaar het ook is, er is altijd een lichtpunt en daar moet je naartoe. Niet opgeven, en als je het niet weet: je kunt altijd vragen om hulp van daarboven."