Nieuws
Hier lees je waarom een 80-jarige in Brabant de laatste Enschedese tram restaureert
"Hier was ik vanochtend mee bezig." Jos Koopmans wijst naar een van de vensterbanken van de tram. Wie goed kijkt ziet wel drie lagen verf op het hout. Een heel karwei om al die lagen verf weg te krabben. Maar Jos draait er zijn hand niet voor om en dat terwijl hij inmiddels 80 is. Waarom hij dit doet? Dat lees je hier.
Tachtig jaar, zo lang stond de laatste tram van Enschede ook te verpieteren op een boerenerf in Overdinkel, waar het ooit zo majestueuze voertuig verbouwd was tot zomerhuisje. Jos weet al vanaf 1975 dat de tram daar stond. Vanaf 1983 begon hij samen met de Tramstichting een onderhandeling met de boer die er toe leidde dat de tram in 2017 op een vrachtwagen werd getakeld en terechtkwam in de loods die Jos in Brabant huurt voor al z'n andere tramprojecten.
Klussen
"Tja, in die tijd is de staat van de tram er natuurlijk alleen maar op achteruit gegaan." Maar inmiddels heeft Jos tijdens de twee dagen in de week die hij aan de tram klust al veel werk verzet. Trots geeft hij een rondleiding. Klassieke muziek speelt op de achtergrond. "Kijk deze latten zijn allemaal geschuurd. En het plafond ook, dat was helemaal grijs geschilderd. Oorspronkelijk moet het een prachtig plafond zijn geweest, het is Amerikaans grenen en Amerikaans noten, naast elkaar."
Uit de opslag achter de tram vist Jos een plafonniere tevoorschijn. "Deze heb ik zelf gemaakt. Er is helemaal niemand die ons kan vertellen hoe het moet, want die mensen zijn allemaal dood; de tram is in 1933 buiten dienst gegaan." Waar Jos de meeste energie vandaan haalt? "Ik apprecieer het handwerk dat hierin zit, het is heel mooi geconstrueerd. Hoe het allemaal in elkaar past. Andere mensen hebben als hobby de Eerste Wereldoorlog, ik dit."
Ook de oude koplampen van de TET-tram zijn bewaard gebleven, Jos diept ze op uit zijn opslag. "Mooi hè?" Wat niet origineel is, maar helemaal nieuw gemaakt in de machinefabriek Sanders in Goor, zijn de wielen en de aandrijflijn. "Prachtig hè?," zegt Jos terwijl hij het plastic van de verpakking aftrekt. "Die hebben ze net afgeleverd." Op de aspotten van de wielen prijkt het logo van de TET, de Twentsche Electrische Tramweg Maatschappij.
Vitaal
Dat de tram terug moet naar Enschede, daar staat Jos helemaal achter. "Maar dan moet er nog heel wat gebeuren." Aan hem gaat het niet liggen, ook al moet hij op z'n 80e nog drie jaar lang schuren en krabben. Bijzonder vindt hij dat niet. "Ach, er zijn genoeg vitale tachtigers. En mijn vader was 96 toen hij overleed, en de weken daarvoor deed hij ook nog van alles."
