Verzetsstrijder Roelf Wolterink (97) uit Rijssen legde krans op de Dam: "Prachtig, wat een rijk leven"

Voor het tweede jaar op rij was de Dam tijdens de Nationale Herdenking nagenoeg leeg. Slechts een klein groepje uitverkorenen mocht er dit keer bij zijn. Roelf Wolterink was een van hen. Hij mocht de derde krans, voor alle burgerslachtoffers, leggen bij het Nationaal Monument.

"Het was heel indrukwekkend, om nooit te vergeten", blikt de krasse Wolterink terug op de herdenking van dinsdagavond. "Aan de herdenkingen heb ik altijd meegedaan. Herdenken moet, herdenken is emotie, maar herdenken doet pijn. Als ik herdenk, dan herdenk ik mensen. Vrienden en kennissen die ik verloren heb ik de oorlog."

Wolterink was 16 toen de oorlog uitbrak en ging in het verzet. "In juni 1941 ben ik opgepakt. Werd ik veroordeeld voor het ontvreemden en vernielen van Duits militair eigendom." Uiteindelijk werd Wolterink weer vrijgelaten, omdat hij te jong was. "Maar ik had eigenlijk nog liever een half jaar vastgezeten, want ik moest me elke dag drie keer melden op het politiebureau in Almelo."

Na de oorlog organiseerde Wolterink decennialang de dodenherdenking in zijn woonplaats Rijssen. Dertig jaar was hij voorzitter van de Bond voor Oud-strijders. Vol trots kijkt hij terug op de kranslegging die hij dinsdagavond mocht doen. "Ik vind het geweldig en ben heel erg vereerd. Ik heb zoveel reacties gehad. Het mooiste was, dat de hoogste militair na afloop voor mij in de houding stond. Dat vond ik prachtig, wat een rijk leven."