nieuws

Na een onzekere voorbereiding kijk ik op een mooie week terug

Gelukkig kwam ik weer een heleboel mensen uit Overijssel tegen en heb ik ook een groot aantal mensen gesproken. En dan ook nog eens mijn vijfde Vierdaagsekruisje gehaald. Ondanks de problemen in de voorbereidingen was het weer een geweldige week.
De hartaanval op zondag 21 april gooide natuurlijk aardig wat roet in het eten. Ik moest wat betreft de trainingen een tijdje pas op de plaats maken. Wat voor gevolgen dat zou hebben tijdens de Vierdaagse zelf was maar afwachten. Gelukkig bleek het allemaal reuze mee te vallen en speelde alleen de rechterknie op. Van hart, conditie of wat dan ook heb ik verder niets gemerkt. Gelukkig maar!

Ik sliep als een blok

De laatste nacht in het hotel was de beste van de week. Ik sliep als een blok, ondanks de warmte, en werd van ver gehaald door de wektelefoon. De avond ervoor was alles al zo´n beetje ingepakt, want de kamer moest leeg opgeleverd worden. Ik had besloten geen apparatuur mee te nemen omdat het niet altijd werkte en op die slotdag zou het publiek zo massaal aanwezig zijn, dat de kans dat er contact met Hengelo gemaakt zou kunnen worden met een zender zo goed als nul was. Daardoor kon ik ook mijn rugzak achterlaten en dat scheelt toch weer een last.

Studenten aan de start zijn onmisbaar

Op de laatste dag waren de studenten weer geweldig actief bij de start. Ze juichen, zingen en schreeuwen dat het een lust is en zorgen echt voor een perfecte sfeer. Onderweg hoor je ook van iedereen dat die studenten onmisbaar zijn. Ik had deze keer weer een vroege start en dat resulteerde er dus in dat ik al een aardig eindje op streek was toen ik me voor het eerst die dag mocht melden. Op dat moment liep ik al een tijdje op met Eline Dibbits uit Dijkerhoek en ik had haar overgehaald om toch even mee te werken aan een kort interviewtje. Samen met haar wandelvriendin stopte ze korte tijd voor het gesprekje en achteraf vond ze het allemaal toch heel erg leuk. De foto is weer bijgevoegd.

In straf tempo

De ruim drie uur die volgden tot het moment van de volgende bijdrage in de uitzending heb ik in straf tempo doorgelopen. Afgezien van de twee keer dat ik een foto onderweg heb gemaakt en die ook heb getweet of, zo u wilt, getwitterd. Ik ben niet zo van de sociale media, maar heb waar mogelijk mijn best gedaan. En als je zo loopt knoop je vanzelf gesprekjes met anderen aan. Al dan niet uit Overijssel. Of je zingt met een militaire groep mee, waardoor de kilometers echt ongemerkt voorbij vliegen.

Na snelle kus doorgelopen

Net als twee jaar geleden stond Dorien weer bij mijn hotel in Mook, waar de tocht de laatste dag altijd langs komt. Ze had de bagage dus al in de auto staan en na een snelle kus ben ik toch maar doorgelopen. Ondanks de warmte kreeg ik het toch koud. Iets verderop was mijn vaste rustpunt waar een lekkere pasta wachtte zodat de laatste 8 kilometer wat betreft de voeding een makkie zouden moeten zijn. Het werd drukker en drukker langs de kant en je gaat onbewust toch op zoek naar bekenden. Maar in zo´n onvoorstelbare mensenmassa kun je niet alles bekijken dus ik heb me op één kant geconcentreerd. Waardoor ik gelukkig Miny Voort in de smiezen kreeg. Een trouwe fan, weet ik uit ervaring. Ze had dan ook een medaille voor me meegenomen. Waarvoor alsnog hartelijk dank!

Medaille live op radio in ontvangst genomen

Ondanks dat ik nu vijf keer heb meegedaan verbaas ik me toch steeds weer over de afstand die je nog moet lopen als je eigenlijk denkt dat je er al bent. Ik meldde me dus bij Marcel toen ik dacht dat het kruisje om de hoek lag, maar dat viel tegen. Omdat ik onverstaanbaar was wegens het gigantische lawaai dat van de tribunes neerdaalde en het echte eind toch verder was dan ik dacht, besloten we dat ik me weer zou melden als ik die beloning echt kon ophalen. Zodat ik dus ook deze keer live op de radio de medaille in ontvangst mocht nemen.

Het was een fantastische periode

Waarmee een eind is gekomen aan een bewogen aantal maanden. Met uiteindelijk een goed eind! Ik hoop dat ik veel mensen een plezier heb kunnen doen met het bijhouden van dit weblog. En dank vanaf deze plek al die mensen die me op wat voor manier dan ook beterschap en succes hebben gewenst en/of na afloop hebben gefeliciteerd. Het was weer een fantastische periode. Wellicht tot volgend jaar!!!

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.