nieuws

Ligt er eind januari genoeg ijs op de Weissensee om te kunnen schaatsen?

Vandaag is het 7 januari. Over 17 dagen is het zover: De Alternatieve Elfstedentocht koorts begint steeds meer de kop op te steken.
Op Facebook en Twitter volgen we nauwlettend de weerberichten op de Weissensee. Net als hier, slaat ook daar de lente genadeloos toe en stijgt het kwik tot in de buurt van de 10 graden. Daar worden we zenuwachtig van. Want we willen schaatsen en zoals het meer er nu bij ligt, kun je er beter op skiën, waterskiën wel te verstaan. Boven het vijftien centimeter dikke ijs heeft zich een egale plas gevormd van zo’n vijftien centimeter diep: daar kun je niet op schaatsen.

Laatste voorbereidende clinin

Toch gaan hier de voorbereidingen gewoon door. Dat is ook wel verstandig, want van al onze voorgangers horen we tot onze opluchting dat Oostenrijks winterweer in twee dagen voor een spiegelgladde ijsvloer kan zorgen. Daar gaan we dan maar van uit en dus gaan we verder met het treffen van onze voorbereidingen. We kopen de accessoires die we nodig hebben: van scheenbeschermers tot skibril en niet te vergeten de helm.
De organisatie van Weissensee4Kids organiseerde de laatste voorbereidende clinic. Op de prachtige buitenbaan van Flevonice. We krijgen de laatste, belangrijke informatie en ook de mogelijkheid om onze conditie te testen. Het is lang onzeker of het doorgaat, maar op zaterdagmorgen 7 uur lezen we op Facebook dat de baan er prima bij ligt. En dus wrijven we de slaap uit de ogen en vertrekken naar Biddinghuizen.

Daar word je stil van

Er heerst een uitgelaten sfeer, zo'n stemming die lijkt op de vooravond van een grote happening. Vrolijk luidruchtig ontbijten we samen. We worden stil als we opnieuw informatie krijgen over de goede doelen waarvoor we het doen. We zien de beelden van een piepklein baby'tje dat vecht voor haar leven en waar de ouders dankzij het Ronald McDonald Huis 24 uur per dag bij in de buurt kunnen zijn. Daar word je echt stil van.
En daarvoor wil je natuurlijk ook graag je sportieve doelen -200 km schaatsen- verbinden met de inspirerende doelen: we doen het voor kinderen met een moeilijke start, Orange Babies en het Ronald McDonald Huis.

Fanatiek

Het is boeiend om te merken hoe creatief de teams en individuele deelnemers sponsors werven. Kijk voor de aardigheid op de site van Team Alblasserdam. Het is fantastisch om te zien hoe ze met z'n tienen al bijna zevenduizend euro ingezameld hebben. Of bekijk de Facebookpagina van Team Van Halm IT/Gilden. Hun tussenstand is op dit moment ruim elfduizend euro.
Dit mooie fanatisme zagen we zaterdag bij de clinic. Iedereen gaat ervoor: voor de goede doelen, maar natuurlijk ook voor de prestaties. Het is geen wedstrijd, maar het is het ook weer wel. Honderden kilometers tegen de elementen, tegen de vetrilletjes en ook wel tegen elkaar. Allerlei zaken worden uit de kast gehaald om het net wat beter te doen. Er wordt geheimzinnig gedaan over de ronding waarmee geschaatst wordt, de hoeveelheid trainingsarbeid, de bijhaal, de afzet en...bietensap.

Bietensap

In één van de treintjes waar ik zaterdag even in mee schaatste ging het gesprek over de prestatiebevorderende werking van bietensap. Er schijnt zelfs een aardig handeltje te bestaan met allerlei verkooppunten en een heuse klantenservice. Geconcentreerd bietensap. Te consumeren tijdens een tweeweekse kuur, met het hoogtepunt daags voor de duurprestatie. Want daar is het vooral goed voor. De bedenkers claimen dat hun sapje het uithoudingsvermogen geen 14, geen 15, maar -inderdaad- 16% vergroot. Dat is het geheim van nitraat of van stikstofmonoxide, zoals de scheikundige kenners het noemen.
Afgelopen zaterdag heb ik veel geleerd. Naast het schaatsen van de helft van de Weissenseetocht -ruim 100 km- ben ik veel aan de weet gekomen over mogelijkheden om het tweede stuk bijna vanzelf te schaatsen.
Nu weet ik ook hoe het komt dat vorig jaar ondanks de zware omstandigheden zoveel rijders er toch nog in slaagden hun barre tocht te voltooien.

Het ijs zal rood kleuren

Ik dacht tot zaterdag dat dit terug te voeren was op schaatskunst en heldendom. Want helden waren het in m'n ogen. Daar was ik heilig van overtuigd, zeker toen ik op twee plaatsen op de Weissensee een plasje bloed zag liggen, dat zich langzaam uitbreidde en het ijs ter plekke een mooie roze glans gaf. Nu weet ik het: het was geen bloed, maar de verpakking van stikstofmonoxide, bietensap!
Het is een mooie wetenschap: nog even naar Stouwdam voor een slijpsteentje, want de schaatsen moeten wel scherp zijn, maar direct daarna naar mijn Groente- en Fruitspeciaalzaak en dan een mudje bieten kopen. Het ijs van de Weissensee zal rood kleuren: nog 17 dagen...
Lees meer:
Lees meer:
Lees meer:
Lees meer:
Lees meer:

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.