nieuws
De dramatische dood van een levenskunstenaar
portret van Harm uit Hasselt door Joas Burggraaf en Tom van 't Einde
Het was een koude winterdag toen ik als jonge verslaggever bij hem aanklopte. Een radiozender aan mijn schouder en m'n opschrijfboekje in de hand. Harm, hoorde ik in Hasselt, is een markant mannetje en zeker een bezoekje waard.
Als ik in 2009 over de drempel van zijn oude boerderijtje stap, ga ik vijftig jaar terug in de tijd. Door lage houten deurtjes en via de schemerige deel kom ik in zijn keuken. Koffie krijg ik niet, maar hij vindt het leuk dat er zomaar iemand langskomt. De koeien kunnen wel even wachten. Hij vertelt honderduit over zijn leven op de boerderij, hoe hij tijdens het melken gedichtjes verzint, ze uit z'n hoofd leert en nooit meer vergeet.
"Hij is door de stieren gegrepen."
"Harm is dood", zegt een vrouw vandaag opeens totaal onverwachts tegen me. "Hij is door zijn eigen stieren gegrepen en overleden. Ik heb je filmpje gezien." Het is nog maar een jaar geleden dat ik hem opnieuw bezocht. De tijd op de boerderij leek nog steeds stil te staan. Hij was 78 jaar en nog steeds elke dag druk met de koeien en de stieren op zijn boerderij. We filmden er de hele dag, terwijl hij deed wat hij het liefste deed: buiten zijn met de dieren.
Het was zijn grootste angst om ooit de boerderij te moeten verlaten voor een verzorgingshuis in de stad. Dat juist de dieren waar hij zó van hield zijn dood zijn geworden, is wrang. Zijn flink toegetakelde lichaam werd op 21 juni door de politie in het weiland gevonden. Hij was niet komen opdagen bij de uitvoering van zijn koor in het kerkje van Mastenbroek. Volgens jongste broer Jan is Harm 'in het harnas gestorven.'
De stieren die hij nog hield, hadden nog hun hoorns. Net zoals alles op zijn boerderij had ook wat dat betreft de tijd stilgestaan.
Foto's: Jasper Overbeek
Lees meer:
