Bouw jachthaven en botterwerf aan rand van Vollenhove vordert gestaag, marine durft nog niet aan te leggen

‘‘Jammer dat het nu niet lukte’’, reageert Dick Spans na afloop. Samen met zijn vrouw en zonen Peter, André en Derk runt hij de camping tegenover de jachthaven. Zij zijn eigenaar en initiatiefnemer van het project en hadden vandaag de marine gevraagd om langs te komen. ‘‘Daar kennen we iemand. Het is een mooie test om te kijken of de jachthaven diep genoeg is.''

André vult hem aan. ‘‘En we willen onderzoeken of we in de toekomst evenementen kunnen organiseren. Ik zou graag 112-dagen willen houden met de marine erbij.’’ Vader: ‘‘Als dat allemaal kan hé.’’ André: ‘‘Ach, je moet toch ook groots durven denken.’’ Helaas, vandaag voer het schip van de marine langs de haven van Spans. ‘‘Ze durfden het niet aan. Er werd tachtig centimeter diepte gemeten daar, maar volgens mij had het wel gekund.’’

De bouw aan het Vollenhoverkanaal is een droom die uitkomt voor de familie Spans van camping ’t Akkertien in Vollenhove. Vader Dick loopt al zo’n twintig jaar rond met uitgebreide plannen voor het stuk buitendijk tegenover de camping. ‘‘Zoiets heb je niet in een jaar geregeld. Je moet allerlei vergunningstrajecten doorlopen, dat gaat stapje voor stapje. Ik ben in totaal nu zo’n zeven jaar bezig om dit voor elkaar te krijgen.’’

In 1993 begon Dick een SVR camping, bij de boerderij. De bedrijvigheid op de boerderij verdween en ’t Akkertien groeide uit tot een camping van elf hectare met zwembad, snackbar en zo’n driehonderd staanplaatsen. ‘‘Voor onze gasten, maar ook voor de inwoners van Vollenhove en de wijde omtrek, willen we de plannen realiseren’’, vertelt André. ‘‘We missen dagrecreatie. Ondanks dat er veel water om ons heen is, is in de directe omgeving geen strand te vinden.’’ Voor een (zand)strandje moet je al snel twintig minuten rijden. ''Dit gaat Vollenhove nog meer op de kaart zetten.''

‘‘Dat terwijl Vollenhove vroeger een soort Scheveningen was’’, gaat André verder. Vollenhove was een vissersstadje en badplaats, direct gelegen aan de Zuiderzee. ‘‘De plek waar we vandaag staan, daar lag toen een strand.’’

Op de zonovergoten Tweede Pinksterdag van 1933, zag het aan het het Vollenhoofse strand zwart van de mensen (bron: IJsselacademie). Maar liefst vierduizend badgasten genoten op die dag van de zon en het frisse zeewater, bijna drie keer zoveel als het aantal inwoners van de badplaats. Ook stond er een strandpaviljoen, Paviljoen Zwemlust. Vollenhove gold als dé oostelijke badplaats aan de Zuiderzee. Alles veranderde door de komst van de Noordoostpolder.

De familie Spans hoopt dat begin volgend jaar kan worden gestart met de bouw van het paviljoen, met opnieuw de nostalgische naam 'Zwemlust', en strand. Dick: ‘‘We zijn eerst nog tot eind dit jaar bezig met de botterwerf en de jachthaven. Die zijn al wel in gebruik, het schiet op. Zo verhuren we kano’s en sloepen. Als het paviljoen klaar is komen er waterfietsen bij, net als toentertijd.’’

Een belangrijk onderdeel van de haven is de botterwerf. Hier ligt de oude botter ‘VN66’ en huist Stichting ’t Venose Skuttien. Schipper Jan Steenbeek uit Giethoorn zet zich in voor de stichting en is ontzettend blij met deze locatie. ‘‘We lagen in de buitenhaven en in de winter verhuisden we de boot iedere keer naar de opslagplaats in de Vlasschuur.’’

Al jaren was het hun wens om een werf te realiseren op de plek waar die altijd stond: de binnenhaven. ‘‘Mensen werden het niet met elkaar eens over de nieuwe 'Kroesewerf' waardoor dat plan geen doorgang vond. Toen kwam Spans met het verhaal over het strand, paviljoen en de haven. Dit is een prachtige plek. Ook voor ons is het een droom die uitkomt.’’