Jack Huijgens stopt als 112-correspondent: "Ik was verslaafd aan die scanner"

"Vooral de afgelopen drie jaar werd het minder", kijkt Huijgens terug op zijn carrière. "Kijk naar wat er met Peter R. de Vries is gebeurd. Of die collega-cameraman die in april in Lunteren met auto en al in de sloot werd gekieperd door een vent op een shovel. Dat is toch niet meer normaal allemaal?"

Eigenlijk begon het allemaal met het huwelijkscadeau dat hij van zijn vrouw kreeg. "Ik kreeg van haar een professionele camera. Zo is het eigenlijk begonnen. Daarvoor was het allemaal nog hobbymatig, maar het begon steeds professionelere vormen aan te nemen. Ik leverde een videootje aan bij RTV Oost en dat bleek me nog geld op te leveren ook."

Dat geld is ook een reden voor Huijgens om iets anders te gaan doen. "Had ik vroeger een foto op de voorpagina van de Telegraaf, kreeg ik duizend gulden. Tegenwoordig mag je blij zijn als je 25 euro krijgt voor een foto. Ik vroeg me bij het zien van mijn rekening wel eens af wanneer de Stadsbank in beeld zou komen."

Ook de waardering werd minder, merkte hij. "Dan ben je de hele nacht in touw. Je filmt, je overlegt, je stelt vragen, je wacht en dan ga je het materiaal snel monteren om te zorgen dat het bijtijds bij de redacties komt. Dan is het heel frustrerend, en dan druk ik me zachtjes uit, dat iemand met één veeg al dat werk van tafel veegt en er dus niets mee doet."

Hij was samen met enkele collega's de oprichter en mede-eigenaar van nieuwsbureau News United. "We waren met zijn vieren en het was heel overzichtelijk. Nu zit er veertig, vijftig man bij die club. Ze gaan overal op af en leveren veel aan. Maar tijden veranderen en redacties maken tegenwoordig andere keuzes. Ze zijn kritischer geworden, verwachten een hogere kwaliteit en die wordt niet altijd geleverd. Als je dan een keer écht iets hebt, is het ook weer niet gek dat redacties denken van 'daar heb je hem weer, laat maar gaan'"

Gevraagd naar het hoogtepunt in zijn loopbaan is hij duidelijk: de vuurwerkramp in mei 2000 in Enschede. "Maar het was ook een heel erg dieptepunt. Ik ben er een jaar lang helemaal uit geweest. Kon helemaal niets meer en gebruikte veel medicijnen. Gelukkig is het uiteindelijk allemaal goed gekomen en kijk ik toch weer anders tegen het leven aan, heb ik veel meer begrip voor anderen."

Dit weekend haalt hij definitief de batterijen uit zijn scanner. "Ik was verslaafd aan die scanner. Ik wilde nooit op vakantie, altijd maar werken. Vijf jaar geleden besloten we toch maar eens weg te gaan. Ik ga het niet afkeuren hoor, dat werk dat ik gedaan heb. Ik heb de meeste bekende Nederlanders wel voor de lens gehad en ook ontzettend mooie en leuke dingen meegemaakt. Maar het is goed zo. Ik ben er wel klaar mee."

Van een zwart gat zal volgens de scheidend 112-corrrespondent geen sprake zijn. Morgen begint hij aan een nieuwe baan. "Ik kan bij een school terecht als conciërge. Ik heb daar ontzettend veel zin. Ik weet mijn werktijden nog niet, maar ik denk toch wel dat ik dagelijks tot vier uur onder de pannen ben. Heerlijk! En op z'n tijd weer eens een flesje bier, want alcohol, dat was not done de afgelopen vele jaren."