Nieuws

Wim voert aangereden wild af: "Wennen doet het niet"

Jaarlijks komen er in Overijssel ruim 1100 reeën voor de auto. Het merendeel sneuvelt in Twente, waar de teller inmiddels al op zo'n 740 aanrijdingen staat. Maar wat gebeurt er eigenlijk ná zo'n aanrijding met het dier? Dan komt Wim Kutterik uit Almelo in beeld. Hij heeft de akelige, maar belangrijke taak om de dieren op te ruimen. "Wennen doet het niet."
Het is een doodnormale doordeweekse ochtend. De avond ervoor kreeg Wim een melding dat er op de N743 bij Almelo een ree was aangereden. "Dit is echt een hotspot, zoals wij dat noemen. De provincie heeft hier wildspiegels geplaatst en daar is het al een stuk beter van geworden. Die spiegels werken in het donker en moeten eigenlijk het reewild afschrikken. Maar kennelijk was het dier zo opgejaagd dat het toch de weg wilde oversteken", aldus Wim.
De wildspiegels langs de weg die het ree moeten afschrikken
De wildspiegels langs de weg die het ree moeten afschrikken © RTV Oost
De bestuurder van de auto belde het landelijke nummer van de politie. Die zet de melding door naar de politie Hengelo. "Vanuit daar wordt ons piketnummer gebeld en dan wordt er iemand aangestuurd." Wim is in Twente de zogenoemde valwildcoördinator en belt vrijwilligers op die het dichtst in de buurt van de aanrijding wonen.
In dit geval ging hij er zelf op af. "Ik heb toen de betrokkenen gesproken. Blijkbaar heeft het ree lopen spartelen in de berm en de bestuurder had behoorlijke schade aan de auto. Alleen het ree lag er niet meer en is waarschijnlijk toch de dichte begroeiing in gerend." In het donker zoeken doen de vrijwilligers niet, dan hebben ze te weinig zicht op het wild. "Ik heb nog wel even gekeken met de warmtebeeldcamera, maar niets gevonden."

Zoektocht

Dat brengt ons bij de ochtend na de aanrijding. Er wordt een zweethond ingezet om het ree op te sporen. "Zweet is in jachttermen 'geur'. Dat kan bloed zijn, maar ook de sporen die worden achtergelaten in de grille van de auto", legt Wim uit. Op locatie staat de zweethondgeleider al klaar voor de zoektocht. "Hopelijk kunnen we het ree vinden."
En dat laatste is volgens Wim geen zekerheid. "Het lukt niet altijd, maar in dit geval had de auto veel schade. Dus ik denk dat het ree behoorlijk geraakt is en dan heeft het vaak inwendige bloedingen. De lever is dan gescheurd of de longen zijn kapot en dan ligt het ree meestal wel ergens binnen tweehonderd meter."
Ton Groothuis gaat met z'n zweethond op zoek naar het ree
Ton Groothuis gaat met z'n zweethond op zoek naar het ree © RTV Oost
In het voorjaar, als de kalveren verstoten worden en de meeste aanrijdingen plaatsvinden, krijgt Wim soms 20 tot 25 meldingen in één week. Maar wennen doet het eigenlijk nooit. "Er zitten beste klappers bij die we zien. Dat is niet normaal. Reeën die helemaal vastzitten in de grille, bijvoorbeeld." Zelf heeft Wim nooit meegemaakt dat de automobilist dodelijk gewond raakte. "Gelukkig niet, maar die kans is er natuurlijk wel. Het kan een keer misgaan."
Daarom heeft de valwildcoördinator een belangrijke tip. "Rem wel, maar houd het stuur recht. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, want het is een schrikreactie. Maar iemand die uitwijkt kan op een boom of tegenligger klappen."

Geur opgepikt

Terug naar de zoektocht. De zweethond van geleider Ton Groothuis heeft van het bloed en de plukjes haar op de weg een geur opgepikt en vertrekt al snel het bos in. Een paar minuten en ongeveer honderd meter later ligt ze daar, een jonge geit. Wim is blij dat ze het dier hebben weten te vinden, maar daar blijft het ook bij. "We halen er zo verschrikkelijk veel van de weg af. Dat is gewoon heel jammer."
Lees meer:
En dat aantal blijft maar stijgen. Sinds 2015 neemt het aantal aanrijdingen met reeën ieder jaar met tien procent toe. Zelfs in coronatijd, toen er minder auto's op de weg waren, steeg het aantal aanrijdingen fors. Hoe kan dat?
"Er zijn verstoringen door corona. Het heeft mensen op plekken gebracht waar ze eerder niet kwamen. Andere oorzaken zijn loslopende honden en motorcrossers die natuurgebieden invliegen. Maar het is ook natuurlijk gedrag", aldus Wim.
Benieuwd naar de beelden van Wims zoektocht? Bekijk dan de video:
De zweethond heeft z'n werk goed gedaan. Wim tilt het ree op en sjouwt d'r mee naar z'n auto. Best een zware tocht, want zo'n jong beest weegt al snel 25 kilo. Vervolgens is het tijd om het dode dier terug te geven aan de natuur.
"Ik breng het naar een bosperceel ver van de openbare weg af. Hier is het te druk. Dan kan er alsnog een vos op afkomen en die loopt hier ook het risico om aangereden te worden. Diep in het bos wordt het ree opgegeten door roofvogels, dassen, maar ook kevers en muizen komen erbij. Binnen een paar weken is 'ie weg. Zo werkt het, de cirkel van de natuur."

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.