Jan Sleiderink (64) zeer positief over pilot met kunstalvleesklier: 'Ik eet nu een peer omdat het lekker is, niet omdat ik het nodig heb'

Sleiderink is al 48 jaar diabetespatient. Toen hij voor het eerst werd gevraagd om proefpersoon te zijn voor de kunstalvleesklier, hoefde hij daar niet lang over na te denken. Tien weken geleden begon hij aan dit traject. "De afgelopen weken waren heel positief", stelt Sleiderink. "Hij regelt mijn suiker beter dan ik ooit zelf had kunnen doen."

Het kastje regelt het niveau van twee hormomen in het menselijk lichaam; de insuline en de glucagon. "Dit pompje regelt dat de uitschieters die ik had in mijn suiker veel minder groot zijn", legt de diabetespatient uit. "Diabetes levert vaak op de lange termijn complicaties op in het lichaam. Maar door het beter te regulieren, beter binnen de suikerwaardes te blijven van een normaal persoon, zullen die complicaties ook minder zijn."

Over het algemeen is Sleiderink dus zeer te spreken over het apparaat. Toch zijn er nog wel minpunten. "Ik ben vannacht zes keer wakker geworden omdat er een controlealarm afgaat. Ook mijn echtgenote wordt daar wakker van."

Inmiddels is het schuurtje - waar het voor Robin Koops allemaal is begonnen - ingeruild voor een groot kantoorpand in Goor. Waar druk wordt gewerkt aan het volgende type kastje. "Het apparaat wat Jan Sleiderink nu om heeft is overgekomen uit de klinische fase van het apparaat", vertelt Koops.

"In die fase is veiligheid heel belangrijk. Dat vonden wij ook toen voor het eerst het kastje op proefpersonen geplaatst ging worden, vandaar dat het controlealarm nu vaker afgaat dan nodig." In de toekomst zal dit anders worden. "Dan zal ook het suikerniveau van Jan steeds constanter worden. Hierdoor is het minder vaak nodig dat het alarm af zal gaan."

Toch heeft het kastje op korte termijn al enige invloed op het leven van Sleiderink. "Voorheen moest ik voor een stevige wandeling mijn suiker alvast omhoog helpen, omdat ik wist dat ik later laag zou zitten", legt hij uit. "Ook bracht ik dan een peer mee voor onderweg, om de suiker weer op niveau te brengen. Nu regelt het kastje dat. Het peertje neem ik nog steeds mee, maar dat is omdat ik dat lekker vind. Niet omdat ik het nodig heb."