Super Lettele draait op vrijwilligers: "Dit is de ziel van het dorp"

De vorige eigenaar stopte er in de loop van 2020 mee en Victor Munster vond dat er iets moest gebeuren. "Het is de laatste winkel in het dorp en het zou slecht zijn als ook die zou verdwijnen. En dus hebben we samen de schouders eronder gezet."

Praat tegen Munster niet over slechts een supermarkt in Lettele. "Het is veel meer dan dat. Ik noem het Super Lettele, zo staat het ook op de voorgevel. Het is een combinatie van een winkel waar je levensmiddelen kunt halen. Maar ook cadeautjes. Of gewoon lekker een kop koffie kunt drinken aan de tafel voor in de winkel", zegt Munster.

Dat laatste doet deze zaterdag een inwoonster van het dorp, die er elke zaterdag vers brood komt halen. "Mijn schoonmoeder komt hier volgens mij drie keer in de week met haar rollator boodschappen halen. Dat is heel goed voor haar sociale contacten, voor haar zelfredzaamheid ook en ze heeft de nodige beweging. Dit is echt meer dan een winkel."

Die tafel is bewust voor in de winkel gezet. "In reguliere supermarkten is dat effectieve verkoopruimte, waar bloemen en planten en bijvoorbeeld de paasbakjes worden neergezet. Wij zetten daar heel bewust die koffietafel neer."

Net als in een 'gewone' supermarkt zijn er allerlei functies voor de mensen die bij Super Lettele werken. "Wij hebben ook gewoon vakkenvullers. Op maandag komen de kruidenierswaren en er zijn twee mensen die het fijn vinden om de goederen in de schappen te zetten. Dinsdag, donderdag en zaterdag komt het vers en daar zijn weer andere mensen mee bezig. Zo heeft iedereen wel wat te doen."

In korte tijd was er een groep van zo'n veertig vaste vrijwilligers die de winkel draaiende houdt. "Er gaat wel eens iemand weg, maar dan komt er ook zo weer iemand nieuw bij. Toen we ruim een jaar geleden begonnen dachten we dat het een plek was waar vooral ouderen elkaar zouden ontmoeten, al dan niet met een rollator. Maar gaandeweg zie je dat echt alle generaties hier komen."

Volgens Munster zijn de mensen in het begin bewust in het diepe gegooid. "We moesten heel veel leren. Wisten eigenlijk nog van niks. Over hoe een kassasysteem bijvoorbeeld werkt. Inmiddels hebben we heel veel draagvlak in het dorp. Ik ben heel trots op de dorpsgenoten."

Op de vraag wat het mooiste was dat hij tegen is gekomen sinds de heropening van de winkel moet hij even nadenken. "Een van de mooiste dingen is toch wel toen we nog niet eens begonnen waren en iemand uit het westen hier was en een paar flessen wijn voor meneer pastoor hier in het dorp moest hebben. Hebben we toch iets voor die man geregeld. Hij was heel verrast dat dat zo maar kon hier. Dat kende hij niet in zijn omgeving. Mooi toch!"