Uit opgravingen blijkt: Deventenaar was duizend jaar geleden best gezond

De plek van de opgravingen is met hekken omringd. In een soort loopgraven schraapt het team archeologen voorzichtig het zand weg van de skeletten die hier duizend jaar geleden werden begraven.

"Het is een unieke kans voor onderzoek," zegt Hadewich Eggels, archeoloog en teamleider. "Normaal gesproken laat je skeletten zo veel mogelijk liggen, dus het is heel interessant om hier nu te mogen graven."

Een van de eerste bijzondere ontdekkingen is het grote aantal stenen sarcofagen dat is opgegraven, dat zijn kisten waar stoffelijke resten in worden bewaard. "Je ziet door de eeuwen heen de manieren van begraven veranderen: houten kisten, maar ook perioden dat lichamen vooral in doeken werden gewikkeld."

En dus ook veel sarcofagen. Die zijn gemaakt van tufsteen, hetzelfde materiaal waaruit de kerk is opgebouwd. Het is opmerkelijk hoeveel sarcofagen er liggen. "We dachten vroeger dat dit soort stenen rustplaatsen vooral werden gebruikt voor het begraven van belangrijke mensen, mannen uit de kerk bijvoorbeeld. Maar we hebben er wel heel veel gevonden. En eentje daarvan bevatte het lichaam van een kind. Dus het idee dat alleen hoogwaardigheidsbekleders op deze manier werden begraven moeten we herzien."

Een groot deel van het werk bestaat uit het vastleggen van gegevens. Het team bergt de botten en doet DNA-onderzoek. Het daadwerkelijke verdiepende onderzoek kan daarna plaatsvinden.

Het DNA kan bijvoorbeeld gebruikt worden om familiebanden vast te stellen, maar ook voor onderzoek naar bijvoorbeeld ziektes. Voor een deel worden de sporen dan ook bewaard zonder te weten wat de onderzoekers er mee kunnen.

Toch zijn er al lessen te leren uit de toestand van de opgegraven botten. "We zien relatief weinig botbreuken en andere aandoeningen. Hieruit kunnen we afleiden dat de Deventenaar duizend jaar geleden relatief gezond moet zijn geweest."