Nieuws

Kroegbazen en entertainers breken bijna onder lockdowns: "Ik heb mijn huis verkocht, er komt weer geld voor boodschappen"

"Ik ben een heel vrolijk persoon en weiger ook hier mentaal aan ten onder te gaan. Ik ga al financieel ten onder, da's wel genoeg." Emi Stikkelman, eigenaresse van café Koos in Zwolle blijft aan de buitenkant vrolijk, terwijl de coronamaatregelen er kei- en keihard in hebben gehakt de afgelopen twee jaar. "Ik heb gisteren mijn huis verkocht, dus er komt weer wat geld om boodschappen te doen."
Op de dag dat, uit protest, in heel het land veel horecaondernemers hun zaak 'gewoon' open gooien, is het ook afwachten wat er de komende tijd gaat gebeuren. Als het aan Emi ligt, blijf het niet bij vandaag 'even' open. "Ik vind het leuk om even open te zijn, maar het is wel bittersweet. Het voelt alsof we tegelijkertijd met de winkels weer open mogen, maar we mogen helemaal niet."

Worst voorhouden

"Het is zo schrijnend, omdat je zo overduidelijk ziet dat het prima kan. Mensen hangen niet massaal om twaalf uur aan de tap. Mensen willen gewoon gezelligheid, elkaar weer zien. En de stad leeft weer en dat is zo mooi om te zien. Maar ja, morgen dan weer niet."
Over tien dagen kijkt het kabinet opnieuw of er voor de horeca - en de cultuursector - versoepelingen in het vat zitten. "Waar heb ik dit eerder gehoord?" vraagt Emi zich hardop af. "Het komt me zo bekend voor! Dat doen we toch al twee jaar, ik word er helemaal niet goed van. Het is een soort worst voorhouden waar je helemaal niks aan hebt."
Ik betaal al twee jaar alles zelf, heb 60.000 euro geleend en nu m'n huis verkocht. Het kan niet meer.
Emi Stikkelman, eigenaresse café Koos
"Het is gewoon stilhouden zodat mensen zich koest houden. In het begin deed ik dat: ik wilde niet bijdragen aan het probleem, dat mensen onnodig risico zouden lopen. Maar er wordt elke keer gezegd: we doen dit vanwege druk op de zorg, of omdat de boostercampagne nog moet, vul maar in. Maar elke keer verdwijnt dat, maar verdwijnen niet de regels. Waarom we het dan doen mag Joost weten. En daar zijn we wel klaar mee inmiddels. Je kan niet twee jaar lang een bedrijf aan en uit zetten."

Huis verkocht

"Ik heb gisteren mijn huis in Utrecht verkocht. Ik ben drie jaar geleden naar Zwolle verhuisd en heb sindsdien mijn huis in Utrecht verhuurd. En nu verkocht, dus persoonlijk komt er weer wat geld waardoor ik wel weer wat boodschappen kan doen. Maar zakelijk ben ik op papier failliet. Ik krijg geen steun, krijg al twee jaar geen salaris en ik betaal al twee jaar alles zelf. Ik heb 60.000 euro geleend en nu m'n huis verkocht. Het kan niet meer."
Toch zit Emi met een lach op het gezicht op haar terras. "Horeca hè", grapt ze. Om dan serieuzer te vervolgen: "Ik ben gezond, mijn vrienden zijn gezond. Wat dat betreft zijn er meer dingen in het leven dan je zaak en financiën. Maar er komt wel ergens een eind aan het verhaal, linksom of rechtsom. Elke keer ben je de sjaak, dat is nu gewoon klaar. Wat mij betreft blijven we open, maar we moeten wel zorgen dat iedereen meegaat."

Entertainment

Toeval of niet, op datzelfde moment zit op het terras van café Koos ook iemand die net zijn huis heeft opgezegd. Thomas Schunselaar is met een vriendin op kroegentocht. "Even zorgen dat we alle zaken hebben gehad, om ze een hart onder de riem steken. Het is weer genieten want je ziet weer mensen die je heel lang niet hebt gezien. Iedereen gaat de stad in, het is gigantisch druk. Zo zou het elke dag moeten zijn."
Ik ga gezellig weer naar mijn ouders, het voordeel is dat ik weer kan sparen.
Thomas Schunselaar
Thomas ondervindt zelf de gevolgen van de coronamaatregelen ook al sinds het begin. "Ik heb mijn eigen bedrijf in entertainment, ik ben dragqueen. Ik dacht dat het niet zo'n impact zou hebben, want ik werk hiernaast ook nog in de horeca. Maar als zzp'er in de entertainment... Ik heb mijn huis daar ooit op gebaseerd. Ik huurde een huis en dat heb ik vorige maand op moeten zeggen omdat ik het niet meer kon betalen."

Spaarpot leeg

"Ik heb mijn spaarpot erdoorheen gegooid om in de eerste lockdown bij te leggen. Dat spaarpotje is op. Voor december waren de vooruitzichten goed, want ik had heel veel boekingen staan. Ik dacht: deze inkomsten gaan me helpen om mijn huis te behouden en da's niet gelukt. Je ziet de agenda weer volstromen en toen kwam deze lockdown. En toen dacht ik: nu overleef ik het niet. In diezelfde week heb ik mijn huis opgezegd."
"Ik ben er echt wel heel boos om geweest, dat mensen die boven mij staan bepalen hoe ik mijn leven moet leiden. Terwijl we dat niet gewend zijn je moet je ineens aanpassen. En als ik dan verhalen hoor van mijn collega's, de cafés, de restaurants, het is niet ok. Ik ga gezellig weer naar mijn ouders. Het voordeel is dat ik weer kan sparen. Ik ben heel optimistisch en positief, al zal ik niet zeggen: volgende maand is alles weer normaal. Maar je wil er het beste van blijven maken."

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.