Postuum eerherstel voor Ommense verzetsheld Jef Last

Jef Last maakte deeluit van verzetsgroep De Vonk en schreef voor de gelijknamige illegale krant. Last maakte ook deel uit van de Binnenlandse Strijdkrachten. Vóór de oorlog streed hij in de Spaanse Burgeroorlog tegen het fascistische regime van Franco.

Na de oorlog kreeg Last niet de erkenning die hij verdiende. Dat kwam mede door zijn communistische sympathieën vóór de Tweede Wereldoorlog, die hij overigens al snel had afgezworen. Maar ook speelde zijn geaardheid een rol. Last was biseksueel. Homoseksualiteit was tot 1971 gecriminaliseerd in Nederland. Er werd actief gediscrimineerd op homoseksuelen. Dit alles zorgde ervoor dat Last nooit het Draaginsigne van de Binnenlandse Strijdkrachten kreeg.

Deze onderscheiding werd na de oorlog ingesteld door Prins Bernhard, die vanaf 1944 aanvoerder was van de Binnenlandse Strijdkrachten. Last kreeg deze tot zijn teleurstelling nooit uitgereikt. Tot vandaag.

"Eindelijk kreeg Last postuum de eer die hij verdient," zegt biograaf Rudi Wester. Ze publiceerde de biografie van de verzetstrijder en maakte zich sterk voor wat zij "eerherstel" noemt.

Marjolein van Doorn, kleindochter van Last, is blij met de erkenning voor haar grootvader. "We hadden het thuis eigenlijk nooit over de oorlog. Ik wist wel dat hij veel heeft gereisd en zich inzette voor rechtvaardigheid. Het is een plezierige verrassing dat hij nu alsnog zo geëerd wordt. We dachten eigenlijk dat iedereen hem was vergeten. Van Doorn nam het insigne in ontvangst uit handen van generaal Arco Solkesz.

Solkesz zegt zelf onder de indruk te zijn van het leven van Last. "Het was een man die vocht voor rechtvaardigheid. Als hij nu leefde weet ik zeker dat hij naar Oekraïne was afgereisd om daar tegen de Russen te vechten."