Vijf weken dagbesteding voor Oekraïense kinderen in Enschede: "Hier kunnen ze ontladen"

De eerste signalen kwamen vorige week maandag binnen bij de stichting en vrijwel direct werd er actie ondernomen. Het duurt nog vijf weken voordat de kinderen naar school kunnen en tot die tijd zitten ze thuis bij hun gastgezinnen. Te lang om niets te doen, vond Margretha du Carmo Krabbe. "Kijk maar naar jezelf. Je hebt de kinderen twee weken thuis zonder leuke dingen te doen, dan worden ze vervelend. Toen besloten we wat op te zetten."

Verschillende partijen werkten mee. ROC van Twente koppelde studenten van de opleiding pedagogisch medewerker aan de opvang, oud-leraressen coördineren de dagelijkse gang van zaken en ook de speeltuinvereniging doet mee. Door een anonieme donateur kan de stichting de opvanglocatie vijf weken huren en kunnen de kinderen er wekelijks vier dagen terecht. "Ik ben iedereen heel dankbaar", vertelt Du Carmo Krabbe.

Marije Oude Lansink, docente aan het ROC van Twente, zag direct het belang van de hulp die zij en haar leerlingen kunnen bieden. "Je wilt dat ze direct weer een bepaald ritme krijgen, maar dat lukt niet als ze zeven dagen per week thuis zitten. Dat gaat gewoon niet. Dus de winst van vandaag is dat ze straks weer moe naar huis gaan."

Maar volgens Du Carmo Krabbe is het ook noodzakelijk voor een gelukkige toekomst. "Je loopt het risico dat er op de lange termijn klachten ontstaan zoals traumatische stressstoornissen. Dat is uiteindelijk in de maatschappij ook niet prettig. Dus we proberen van beide kanten te bekijken wat we het beste kunnen doen."

De kinderen lijken het naar hun zin te hebben bij de dagbesteding. Ze kunnen bijvoorbeeld voetballen, klauteren op speeltoestellen of knutselen. Afgelopen maandag kwamen ze voor het eerst en was het nog even aftasten, maar iedereen begint z'n weg steeds meer te vinden. "Er zijn hier allemaal dingen die we in Oekraïene niet hebben", zegt een jong meisje. Een vriendinnetje vult haar aan. "Het is fijn dat we hier onze taal kunnen spreken en vrienden kunnen maken."

Dat biedt Oekraïense ouders de mogelijkheid om even op adem te komen. "Ze worden bijna emotioneel van dankbaarheid, en daar word ik weer emotioneel van", aldus Du Carmo Krabbe. "Gister stuurde een ouder mij nog een berichtje via Facebook met een hartje. Ja, kippenvel."