Nieuws
Hoe Mariia (22) uit Oekraïne en Hans uit Bornerbroek vrienden werden door hun passie voor muziek
3 juni 2022, 06:00 • 3 minuten leestijd
Dat muziek mensen samen kan brengen, dat bewijzen Hans Barkel uit Bornerbroek en de 22-jarige Mariia Bolduieva uit Oekraïne. Een paar maanden geleden vluchtte Mariia vanuit Zaporizja naar Nederland. Ze moest haar man en haar vader achterlaten. De Oekraïense had voor zichzelf een doel gesteld; hier een kinderkoortje oprichten. Zodoende kwam ze in contact met Hans, die zelf dirigent is en ontstond er een bijzondere vriendschap.
"Mijn Nederlandse familie." Zo praat Mariia over Hans en zijn vrouw Ria. En dat terwijl ze elkaar nog maar een paar maanden kennen. Toen de gevluchte Oekraïners net in Zenderen waren aangekomen, wilde Hans graag iets voor ze doen. "Ik heb zelf een koor dus we wilden een benefietconcert organiseren."
Kinderkoortje
Een paar dagen later las hij in de krant over de net gearriveerde vluchtelingen en daar stond ook een stukje in over Mariia. "Ik las dat ze graag een kinderkoortje wilde oprichten. Ik dacht: 'dit is mijn kans'. Mariia paste met dat kinderkoortje perfect bij ons benefietconcert." Hans stapte op de fiets, reed met een vriend naar De Zwanenhof en het koortje was geboren.
Wij gingen langs bij Mariia en Hans in De Zwanenhof en Maria zong daar het Oekraïense nummer 'Chornobryvtsi':
Hoe Mariia (22) uit Oekraïne en Hans uit Bornerbroek vrienden werden door hun passie voor muziek
De klik tussen Hans en Mariia was er direct, maar er was ook een obstakel. "We spreken natuurlijk niet dezelfde taal. Mariia en ik hebben allebei wat moeite met Engels. Na een tijdje hadden we Google Translate ontdekt en je spreekt natuurlijk met muziek. Dat is een internationale taal." Inmiddels is Hans haar 'buddy' geworden en Hans' vrouw Ria de 'buddy' van Mariia's moeder.
Diploma
Mariia heeft een muzikale familie. Haar vader speelt gitaar en basgitaar en haar man speelt piano en hij zingt. Zelf studeerde ze aan het conservatorium, maar moest haar opleiding tijdelijk stopzetten toen ze Oekraïne uit vluchtte. Ze specialiseerde zich in koordirectie en lesgeven. Eenmaal in Nederland kon ze online verder studeren en heeft ze vorige week alsnog haar diploma gehaald.
"Ze is eigenlijk heel bescheiden", zegt Hans over Mariia. "Maar als ze op de bühne staat, dan komt er iets." De twee muzikale vrienden leren van elkaar. Hans kan inmiddels enkele Oekraïense nummers aan z'n repertoire toevoegen. 'Chornobryvtsi', bijvoorbeeld. Vertaald heet het nummer 'Goudsbloemen'. "Alles zit erin", zegt Hans. "Het is heel emotioneel. Het gaat over bloemen die je aan je moeder geeft."
Droom
Hoewel er een fijne vriendschap is ontstaan, hoopt Hans dat Mariia snel weer veilig naar huis kan of een leven kan opbouwen hier in Nederland. "En dat ze in de muziek aan het werk komt, want ze heeft talent. Echt talent."
Inmiddels hebben zowel de kinderen als hun moeders die verblijven in De Zwanenhof zich aangesloten bij het koortje van Mariia en wordt er regelmatig gerepeteerd in Zenderen. Een eigen kinderkoortje, iets wat ze altijd al wilde. "In Oekraïne was ik zangeres in een koor. Nu ben ik de dirigent. Mijn droom is hier in Nederland uitgekomen. Maar ik bid elke dag voor mijn land. Ik wil dat de oorlog voorbij is."
