Voorlopig een streep door het pensioen van André (66): "Na 51 jaar werken financieel niet haalbaar"

Trots laat hij zijn vishengels zien. André hoopte daar vanaf september volop tijd voor te hebben, maar dat feest gaat dus niet door. "Ik keek er best naar uit, maar dan word je ermee geconfronteerd dat je minder te besteden hebt dan verwacht. Waardoor je in principe verplicht moet doorwerken. Het is een hard gelag."

En dus zit de Enschedeër voorlopig niet rustig aan de waterkant of op een vissteiger. Nee, hij hangt als steigerbouwer op industrieterreinen of bouwplaatsen op grote hoogte in een tuigje. "Mijn geluk is dat ik nog vitaal ben en dat ik het kan. Maar het is wel zwaar en gevaarlijk werk. Je bent af en toe net een acrobaat. En ze hoeven me 's avonds na negen uur echt niet meer te bellen, want dan ligt 'pappie' te slapen. Omdat ik er om kwart voor vier weer uit moet."

Het 's nachts opstaan komt vooral door de lange reistijden. "Ik rijd in een week gemiddeld zo'n 2.000 kilometer. Dus dat is per dag zo'n vier uur reistijd, tel daar de werkdag van acht uur nog eens bij op. Dan ben je bij thuiskomst wel uitgeteld."

De uit Rotterdam afkomstige steigerbouwer laat in de gang van zijn huurwoning de werkspullen zien die al klaarstaan om maandag in de bus te worden geladen. Valhelmen, tuigjes, veiligheidsschoenen en jassen. Alles staat klaar in de gang. Uit een van de tassen haalt hij een koekenpan tevoorschijn. "Deze is ook heel belangrijk", zegt hij met een knipoog. "Hier bakken we eitjes mee in de pauze. Als die tenminste nog te betalen zijn."

Ondanks dat André het werk na ruim vijftig jaar nog steeds leuk vindt, vond hij het eigenlijk wel mooi geweest. Omdat hij met een pensioen en AOW-uitkering op een inkomen van zo'n 850 euro netto per maand uit zou komen, wordt hij gedwongen verder te gaan. "Ik heb twee thuiswonende zoons en ik wil niet op hun zakken teren. Zij betalen natuurlijk netjes mee, maar zij hoeven mij niet te verzorgen. Daarom ga ik twee jaar langer werken en mijn AOW opzij zetten."

Omdat de vrouw van André tien jaar jonger is, heeft zij voorlopig dus nog geen recht op een AOW-uitkering. Daarbij komt dat in Nederland het zo is geregeld, dat als je samenwoont of gehuwd bent je vijftig procent AOW krijgt.

Daarnaast daalt de koopkracht dit jaar met zo'n zeven procent door de steeds maar stijgende inflatie. "Bepaalde dingen doe je niet. Normaal gesproken gaan we naar Spanje op vakantie, dat hebben we dit jaar gelaten. Waar we eerder drie flesjes wijn per weekend kochten, is dat er nu één minder. Waarom? Ja, hallo. Dat is 4,50 euro duurder geworden. Terwijl we toch echt prijsbewust de winkels uitkiezen waar we boodschappen doen."

Volgens André ligt de schuld van de afnemende koopkracht bij de regering en de Europese Unie. "Als je maar geld blijft bijdrukken, dan kun je nagaan dat het een keer fout gaat. En als alles dan zo duurt wordt, kunnen ze in Den Haag best meer doen om het volk te helpen."

Onderaan de streep blijft er voor André en zijn vrouw dus te weinig over, waardoor hij na twee weken vakantie maandag weer trouw zijn helm opzet. "Het is wat het is. En ondertussen moeten we de tering naar de nering zetten."