Voor drie ton aan contant geld opgenomen: Hengelose zorgaanbieder lijkt gebruikt als melkkoe

Voor 301.670 euro aan contant geld. Dat is in de jaren 2019, 2020 en 2021 opgenomen bij de Rabobank in Enschede, vanaf de rekening van de Stichting Gewoon, Doen!, dat naar eigen zeggen onder meer thuiszorg aanbood. Maar waarom het contante geld is opgenomen, voor welk doel, en waar het nu is: dat is volstrekt onduidelijk. "Bestuurders wijzen naar elkaar. Het geld lijkt heel bewust onttrokken", stelt curator Carl Luttikhuis in een reactie.

En zo zijn er veel meer losse eindjes te vinden rond het faillissement van de stichting, blijkt uit het laatste verslag van de curator. De volledige inventaris lijkt plotsklaps verdwenen, boekhoudkundig is het een janboel. In de laatste fase voor het faillissement zijn veel privé-aankopen gedaan en een NOW-aanvraag voor 100.500 euro werd verstuurd terwijl er op dat moment geen personeel meer werkzaam was. En dan is er nog een ander faillissement waar enkele bekende gezichten een rol in speelden.

De bestuurder en een oud-bestuurder van Gewoon, Doen! (broers) waren eerder actief betrokken bij Longlife Thuiszorg, onder meer als directeur. Daar vochten twee vroegere hartsvriendinnen elkaar als zorgbestuurders de tent uit, de zaak ging in november 2020 op de fles. De twee broers stapten eerder al over naar Gewoon, Doen!, en namen een groep cliënten mee.

Gewoon, Doen! huisde op hetzelfde adres in Hengelo in exact dezelfde kamer als Longlife eerst deed. Nu zijn beide organisaties failliet.

Gewoon, Doen! werd al mede aansprakelijk gesteld voor het faillissement van Longlife, vanwege het met voorbedachte rade overnemen van personeel en cliënten, zonder daar een vergoeding voor te betalen. Toen lag de schuldenlast op 1,7 ton. Bij Gewoon, Doen! staat de teller inmiddels op zo'n 5,5 ton, terwijl de kans groot is dat daar nog een miljoen aan schulden bij komt.

De Belastingdienst eist nog zo'n 3 ton terug, negen andere partijen komen samen tot een openstaand bonnetje van 2,5 ton. Maar de grootste schuld lijkt nog opgevraagd te moeten worden: de rekening van Menzis waar het faillissement mee begon: 850.000 euro.

Dat bedrag keerde de zorgverzekeraar uit voor volgens de stichting geleverde zorg, maar bij een controle bleek Gewoon, Doen! gebruik te maken van ongekwalificeerd personeel. En ook de administratie bleek niet te achterhalen. Of er daadwerkelijk zorg is geleverd, is daardoor onduidelijk.

Reden voor Menzis om het gehele bedrag terug te eisen en verdere betalingen stop te zetten. Personeel kon vervolgens niet meer betaald worden, waarna een oud-medewerker het faillissement aanvroeg. Menzis moet de vordering nog wel formeel indienen bij de curator.

Mobieltjes, laptops, meubels en andere apparatuur: het staat allemaal op de inventarislijst van de stichting, met een geschatte totaalwaarde van 45.000 euro. Maar de curator heeft tot nu toe niks terug kunnen vinden. Een aangeschafte keuken en auto zijn te herleiden naar een oud-bestuurder, maar daar staan verder geen afspraken over op papier.

De curator vond ook overboekingen vanaf de stichting naar de rekening van de bestuurder, en in de laatste fase - vlak voor het definitieve faillissement - is er vanaf de stichtingsrekening geleefd. Of, zoals de curator stelt: "Daar heeft iemand de gebraden haan uitgehangen". Onder meer uitgebreide etentjes zouden ermee zijn betaald.

Al met al klinkt de conclusie van de curator helder: onbehoorlijk bestuur. Er is veel geld uit de stichting verdwenen, zonder dat herleidbaar is waar dat geld terecht is gekomen. De curator overweegt aangifte van fraude en verduistering te doen, maar zal zijn onderzoek eerst nog verder afronden.