Rechter over Thijs ter H. die zijn moeder doodstak: 'Drama van Griekse proporties'

Tijdens het strafproces van vandaag wordt nog eens duidelijk dat Thijs tijdens zijn psychoses allerlei absurde ideeën ontwikkelde. Zo had zich in zijn hoofd het idee genesteld dat zijn moeder zijn vader had vermoord. Met geld als mogelijk motief.
Een waanidee noemt hij het naderhand.

Tijdens de rechtszaak werd nadrukkelijk ingegaan op de verschillende psychoses, waardoor de Enschedeër de afgelopen jaren was overvallen. Zijn vader overleed toen Thijs nog jong was, waarna hij opgroeide in een eenoudergezin. Samen met zijn jongere zus.

Hij beleefde een onbezorgde jeugd. Was een vrolijke jongen die met gemak het atheneum afrondde. Koos bewust voor het Kottenparkcollege, omdat daar aandacht was voor sport. Waar hij zich vol overgave op stortte. Judo, voetbal, basketbal, krachttraining en later kickboksen. Thijs was bovendien fervent supporter van FC Twente.

Nadat hij al op zijn zeventiende verkaste naar Groningen voor een rechtenstudie, gespecialiseerd in notarieel recht. Waarna hij als briljant student cum laude afstudeerde.

Tijdens een studietrip naar Spanje kreeg hij in 2014 echter zijn eerste psychose. Iets wat totaal nieuw voor hem was. Hij werd overvallen door stemmen in zijn hoofd. "Die waren heel negatief over mij."

In de jaren erna liet hij zich tot tweemaal toe opnemen in een GGZ-instelling. Hij was vervolgens nog wel als kandidaat-notaris aan de slag gegaan, maar vanwege zijn aanhoudende psychiatrische problemen moest hij al na een paar maanden afhaken.

Moeder Wilma had die fatale 12e februari al snel in de gaten dat het niet goed ging met Thijs. Ze sloeg alarm via Mediant en een goede vriendin en buurman van Thijs. Die had zich teruggetrokken in een kamer en had op een bepaald moment de pillen tegen zijn psychiatrische problemen in zijn oren gestopt. In een poging de stemmen in zijn hoofd het zwijgen op te leggen.

Die dag luisterde hij naar heavy metal. De harde muziek wekt vaak een agressieve indruk, maar Thijs werd er juist rustig van. En hij hoopte dat de harde muziek de stemmen in zijn hoofd zouden doen verstommen.

Nadat hij later die dag naar zijn moeder ging, las hij op haar telefoon allerlei appjes die over hem gingen. "Dat bevestigde me in mijn waan dat ik in de gaten werd gehouden."

De 63-jarige Wilma, met een tenger postuur van zo'n 60 kilo, was geen partij voor de getrainde kickbokser Thijs. Toen het niet lukte haar te wurgen, ging hij naar de keuken en haalde een mes op. Zijn moeder moest dood. Want ze moest naar haar vader, zo was zijn idee.
In zijn herinnering heeft Thijs één keer gestoken, maar naderhand werden tientallen steek- en snijwonden geconstateerd. "Dat zien we vaker bij psychoses: dat mensen denken dat ze maar één keer hebben gestoken, terwijl dat veel vaker is gebeurd", aldus de rechter.

Na de steekpartij legt hij een dekentje over zijn moeder. "Uit respect", vertelde hij vandaag voor de rechtbank. Nadat hij het licht in de woning had uitgedaan, ging hij naar zijn huis aan Het Baurichter, enkele honderden meters verderop. Naderhand kon aan de hand van bloedsporen zijn route worden nagegaan.
Het was een buurvrouw die argwaan kreeg, de woning binnen ging en via 112 alarm sloeg. Haar man probeerde nog het slachtoffer te reanimeren, maar hulp mocht niet meer baten.

Thijs werd aangehouden op de stoep van zijn woning. Waarbij hij - zoals de rechter het noemt - een preek houdt. Tegen het universum, oppert ze? "Tegen de maan", corrigeert Thijs haar. Bij zijn arrestatie had hij het over een piramide met diamanten en dat hij wraak heeft genomen. "Het was moord of doodslag." Of zoals de rechtbank stelt: "Kennelijk schuilt er tijdens een psychose nog een jurist in u."

Tijdens zijn aanhouding roept Thijs ook dat zijn zus de volgende zal zijn. En vooral dat laatste baart nu grote zorgen. Bij zijn zus, de familie, maar ook bij Thijs zelf. Want, zoals de rechtbank schetst, uit onderzoek blijkt dat Thijs tijdens psychoses in staat is anderen een rad voor ogen te draaien. "Bewust of onbewust", aldus de rechter.

Thijs benadrukte tijdens de rechtszaak dat hij zijn zus nooit iets zou aandoen. "Dat kan ik me niet voorstellen. Ik hou van mijn zus."

De rechtbank komt tot de conclusie dat Thijs dit nooit heeft gewild. Omschrijft hem als een geschikte kerel. "Dit is een drama van Griekse proporties", aldus de rechter.

De officier van justitie maakte aan het begin van de rechtszaak bekend dat de aanvankelijke tenlastelegging van moord - en dus voorbedachte rade- is komen te vervallen. Het OM gaat ervan uit dat Thijs in een opwelling heeft gehandeld. Als gevolg van zijn schizofrene stoornis.

Aangezien hij volledig ontoerekeningsvatbaar is, vindt de officier dat Ter H. het misdrijf niet kan worden aangerekend en dat hij langdurig in een tbs-kliniek moet worden behandeld.

Thijs' zus vraagt zich tijdens haar spreekrecht af of het drama niet voorkomen had kunnen worden. "Ik blijf me afvragen hoe dit heeft kunnen gebeuren en zo ver heeft kunnen komen. Zou dit ook gebeurd zijn als er serieuzer met mijn moeders melding en haar angsten was omgegaan? Als de crisisdienst anders had gehandeld? Of als er eerder al - tijdens zijn behandelingen in het verleden meer geld, ruimte of mensen voor specialistische zorg voor Thijs was geweest?"

Ze maakt tijdens haar spreekrecht duidelijk dat ze haar broer niet zal laten vallen. "Mama zou voor ons beiden gewild hebben dat we een manier vinden om verder te kunnen met ons leven. En dat wil ik zelf ook." (...) "Ik mis mijn mama, ik mis ons drieën samen en ik mis mijn gevoel van thuis zoals het was ontzettend. En dat zal ook niet weggaan."

Thijs reageerde daarop door zijn excuses aan te bieden: "En ik hoop dat onze band zoals die was niet verloren gaat", richtte hij het woord tot zijn zus.

Thijs zelf laat weten dat hij volledig wil meewerken aan zijn behandeling. Iedere dag nog ziet hij het levenloze lichaam van zijn moeder voor zich. "Een moeder die zielsveel van hem hield en andersom ook", aldus advocaat Umut Ural. "Dit is een drama van formaat dat alleen maar verliezers kent."

Zijn laatste woord heeft Thijs op papier gezet. Een papiertje dat hij met trillende handen openvouwt, waarna hij lezend spijt betuigt. Dat door zijn toedoen hun moeder is ontnomen. En dat dat iets is wat hij niet kan terugdraaien.
"Een moeder die altijd voor iedereen klaarstond. Een lot dat ze niet heeft verdiend. En daar ben ik intens verdrietig over."

Uitspraak: 24 oktober.