Tbs met dwangverpleging voor Thijs ter H., die zijn moeder doodstak

Thijs' advocaat, strafpleiter Umut Ural, had met zijn cliënt vooraf besproken bij een dergelijk vonnis niet in hoger beroep te zullen gaan. Ook het OM gaat niet in hoger beroep, daarmee is het vonnis onherroepelijk en kan Ter H. zo snel mogelijk naar een tbs-kliniek.

Ter H. bracht zijn moeder februari dit jaar met tientallen steek- en snijwonden om het leven. De rechtbank stelt vanmiddag in het vonnis vast dat Ter H. dat deed als gevolg van zijn psychische stoornis. Omdat hij volledig ontoerekeningsvatbaar was, kan hem het misdrijf strafrechtelijk niet worden aangerekend, aldus de rechter.

Thijs ter H. gold ooit als briljant rechtenstudent, die cum laude afstudeerde aan de universiteit van Groningen. Maar al drie maanden nadat hij als kandidaat-notaris aan de slag was gegaan, moest hij vanwege zijn psychiatrische problemen zijn werk neerleggen. Die problemen speelden begin dit jaar weer in alle hevigheid op.

Omdat het de hele dag al niet goed met hem ging, had zijn ongeruste moeder Wilma (63) alarm geslagen bij de crisisdienst van de organisatie die Thijs begeleidde. De Enschedeër had zich echter in zijn woning verschanst en liet niemand binnen. Die avond ging hij naar zijn ouderlijke woning aan de Varviksingel.

Toen hij op de telefoon van zijn moeder appjes las die over hem gingen, had hij het idee dat zijn moeder hem in de gaten hield. Zo hadden zich wel meer ideeën in zijn hoofd genesteld, waarvan hij tijdens de rechtszaak zei dat het om waanideeën ging die nergens op gebaseerd waren. Eerst probeerde hij nog zijn moeder te wurgen, maar toen dit niet lukte, ging hij naar de keuken, haalde een mes uit de la en stak veelvuldig in op zijn moeder.

Na zijn daad legde hij nog een dekentje over haar lichaam. "Uit respect", vertelde hij tijdens de rechtszaak.

Bij zijn aanhouding voor zijn huurhuis enkele straten verderop hield hij een soort 'preek tegen de maan', zoals hij het zelf noemde. Er waren meerdere agenten nodig om hem te overmeesteren. Daarbij riep hij niet alleen dat hij wraak had genomen op zijn moeder, maar ook dat zijn zus de volgende zou zijn.

De rechtbank meent op basis van psychiatrische rapporten dat er sprake is van groot recidivegevaar en vindt daarom een langdurige behandeling in een tbs-kliniek op zijn plaats, zo blijkt uit het vonnis.

Tijdens de rechtszaak benadrukte Thijs ter H. in zijn laatste woord dat hij de dood van zijn moeder nooit heeft gewild en dat hij iedere dag het lichaam van zijn moeder nog voor zich ziet. Een vrouw die volgens hem altijd voor iedereen klaarstond. "Een lot dat ze niet heeft verdiend. En daar ben ik intens verdrietig over."

Thijs' jongere zus maakte tijdens de rechtszaak gebruik van haar spreekrecht. Daarbij plaatste ze kritische kanttekeningen bij de manier waarop Thijs werd begeleid en of het misdrijf niet voorkomen had kunnen worden als de crisisdienst die dag daadkrachtiger had opgetreden toen moeder Wilma alarm sloeg. "Of als er eerder al - tijdens zijn behandelingen in het verleden - meer geld, ruimte of mensen voor specialistische zorg voor Thijs was geweest?"

Ze benadrukte dat ze haar broer niet zal laten vallen. "Mama zou voor ons beiden gewild hebben dat we een manier vinden om verder te kunnen met ons leven."

Thijs' raadsman Umut Ural over het vonnis: "Mijn cliënt heeft vooraf voortdurend aangegeven dat hij behandeld wil worden en dat hij alle medewerking daaraan zal verlenen. Het was een moeder die zielsveel van haar zoon hield en andersom. We hebben het hier over een drama van formaat dat alleen maar verliezers kent. We hebben het hier niet alleen over iemand die iets gruwelijks heeft gedaan, maar ook over een psychiatrisch patiënt. Waarbij je je kunt afvragen in hoeverre hij slachtoffer is geworden van het zorgsysteem zoals Nederland dat kent."

De rechtbank noemde tijdens de rechtszaak twee weken geleden de dood van moeder Wilma en de omstandigheden waaronder dat gebeurde "een drama van Griekse proporties".