Betaald voetbal

Willem de Vries: de eerste contractspeler van FC Twente viert zijn 80e verjaardag

De Vries duelleert in Turijn tegen Juventus met Pietro Anastasi 27 jan 1971
De Vries duelleert in Turijn tegen Juventus met Pietro Anastasi 27 jan 1971 © Wikimedia
Icoon van FC Twente. Pionier ook. Willem de Vries was in 1965 de eerste die een contract ondertekende bij het pas opgerichte FC Twente. Hij zou in tien jaar uitgroeien tot een nagenoeg onneembare hindernis in de verdediging. Vandaag wordt hij tachtig.
Hij zit er nog kwiek bij in zijn Oldenzaalse rijtjeswoning. Helder van geest. “Alleen de rug laat me een beetje in de steek. Voor de rest nog kerngezond.” Tot voor kort bezocht hij alle thuiswedstrijden van ‘zijn’ FC Twente. “Maar het is nu te ver lopen, een parkeerplaats voor het stadion zou mooi zijn”, mijmert de noeste verdediger van weleer.

Verhitte gemoederen

Terug naar 1965. FC Twente is in oprichting. De fusie tussen Enschedese Boys en Sportclub Enschede verhit de gemoederen danig. De Vries is van oorsprong een ‘Boys-man’. “Mijn ouders waren van eenvoudige komaf, dan behoorde je dus tot de Boys. Sportclub was de club van de elite. Er was echt strijd tussen die twee clubs.”
Als De Vries in 1963 de overstap maakt van de groen-witte Boys naar het zwart-wit van Sportclub is hoon dan ook zijn deel. “Ja, dat moest ik wel horen. Sportclub speelde Eredivisie en ik kon er meer verdienen”.

Eerste speler van FC Twente

De Vries is een groot talent, hij doorloopt nationale jeugdelftallen. Geen wonder dat Henk Olijve, de manager van Sportclub én FC Twente hem als eerste een contract voorlegt als de fusie een feit is. De Vries: “3.500 euro per jaar. Premies per punt en zo’n zes euro voor elke training. Kom daar nu nog eens om”, lacht De Vries.
Na een stroef begin groeit FC Twente uit tot een geduchte uitdager van de topploegen in Nederland. “Dat kwam vooral door de komst van Kees Rijvers als trainer, de beste die ik heb gehad. We misten in 1974 het landskampioenschap op een haar na. En hebben nog altijd het record van de minst gepasseerde verdediging. Dertien goals tegen in een heel seizoen, dat was 1972 met Piet Schrijvers in het doel, Cees van Ierssel en Kalle Oranen als backs en ik samen met Epi Drost in het centrum. Prachtige Europese wedstrijden gespeeld. Da’s toch mooi als je daar nu nog steeds verhalen over hoort.”
De Vries kreeg bij zijn afscheid een fiets cadeau van FC Twente
De Vries kreeg bij zijn afscheid een fiets cadeau van FC Twente © Fotocollectie Anefo

Knieblessure

International wordt hij net niet, oud-international wel. Hoe zit dat? De Vries: “Een ernstige knieblessure gooide roet in het eten. Jongens als Theo Laseroms, Hans Eijkenbroek en Daan Schrijvers kwamen in Oranje, ook niet de minsten. Piet Lagarde keepte op een gegeven ogenblik bij ons en die speelde ook bij de oud-internationals. Hij vroeg me een keer mee te doen en sindsdien speelde ik altijd met de oud-internationals. Prachtige tijd.”

Afscheid met fiets en klok

In 1975 neemt De Vries na 350 officiële wedstrijden afscheid van FC Twente. Hij krijgt een fiets en een klok als cadeau. De klok, met de afbeeldingen van zijn toenmalige medespelers op de wijzerplaat, hangt nog altijd prominent in de woonkamer. Hij krijgt via de club een baan bij de betoncentrale. “Het enige waar ik spijt van heb, is dat ik nooit een huis heb gekocht. Het was een schitterende tijd die ik meegemaakt heb bij Twente. De spelers van toen komen nog regelmatig bij elkaar, het is altijd weer gezellig.”
Zijn tachtigste verjaardag viert hij met zijn vrouw, twee dochters en vrienden. “Dan ben je toch een bofkont”, lacht De Vries.
Willem de Vries voor zijn FC Twente-klok
Willem de Vries voor zijn FC Twente-klok © Bert Schabbink

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.