Boer Gerard; "Ja er is leven na de boerderij, maar het is een rouwproces"

Al pratend loopt Gerard door de stal waar nog jongvee staat. Hij glundert als hij de jonge kalfjes laat zien en er een helpt naar de brokkenautomaat. "Hier begint het eigenlijk, dit is de basis van de melkproductie. Nu fok ik het jongvee op van collega's, straks als mijn zoon zijn opleiding heeft afgerond en het bedrijf hopelijk nog kan overnemen op deze plek, hoop ik dat we ooit weer melkvee kunnen houden."

Het gemis is enorm, bekent Spekhorst. Hij praat inmiddels vrij makkelijk over de tijd toen hij en zijn gezin beseften dat de gezondheid van Gerard zo achteruit ging dat verder boeren niet meer kon.

"Vijf jaar geleden stonden hier nog honderd melkkoeien. Ik mis het omgaan met melkvee, het is zo anders dan jongvee. De zorg is veel intensiever, de geluiden zijn anders. Ik heb ook echt lopen huilen toen de koeien weg moesten. Ik zat op een rotonde waar ik niet afkwam, het lichaam zei stoppen, de geest zei doorgaan. Het heeft mij een paar jaar gekost om te komen tot de beslissing om te stoppen. Het is toch afscheid van je levenswerk en dat is emotioneel. Ik heb veel gepraat met een agrarisch coach, in ons geval was dat Paulien Hogenkamp, zij helpt je door dat emotionele proces."

Gerard voelt zich nog op en tot boer, ook al heeft hij geen melkkoeien meer. "Dat zit in je, diep in mijn DNA. Onze familie boert hier op deze plek al sinds 1740 en wie weet kan het in de toekomst weer. De zoektocht die je krijgt naar een andere toekomst is lastig. Wat moet ik dan gaan doen? Ik ben boer, heb de middelbare agrarische school gedaan maar heb hbo werk en denk-niveau. Dan zie je een vacature waarvan je denkt, misschien is dat wel wat. Maar dan twijfel je toch weer en schrijf je uiteindelijk niet. Ik heb daar hulp bij gehad van het bureau BoerenTalent."

Het praten over het stoppen is ook hard nodig zegt de ex-melkveehouder. Het gebeurt te weinig. "Het is goed om het wel te doen, al is dat moeilijk. Het heeft enorme impact op een gezin, maar het is ook goed als de buurt weet wat er in je omgaat. Ik moest stoppen vanwege mijn ziekte. Kun je nagaan als je moet stoppen omdat je gedwongen wordt, bijvoorbeeld door wat er nu gaande is in de sector, wegens regelgeving of uitkoop. Makkelijk is het niet, maar praat er over."

Tom Ploeger is de drijvende kracht achter het personeel-bemiddelingsbureau BoerenTalent. Hij helpt boeren om bijvoorbeeld een cv op te stellen. "Dat hebben ze nooit hoeven doen. Wat zijn je sterkte punten, je competenties, wat is je ervaring, wat wil je gaan doen?" Samen komen we tot een vervolg. De talenten zijn zo waardevol, dat stukje besef proberen wij in kaart te brengen."

In het begin had Ploeger zich een beetje verkeken op de emoties die komen kijken bij het beëindigen van een boerenbedrijf.

"Eerst moet iemand echt toe zijn aan de nieuwe stap en de emoties een plek hebben gegeven. Zodat hij of zij zich vol in kan zetten voor zijn nieuwe baan. Boeren zijn geweldige werkers, werkgevers mogen hun handen dichtknijpen met deze mensen. Je kunt bijvoorbeeld als docent aan de slag, of nog steeds in de agrarische sector blijven werken, maar ook het gezin wat meewerkt, helpen we. Het omschakelen is iets wat iedereen in het gezin aangaat."

Dat Gerard nu zijn collega is, had geen van beiden zich kunnen bedenken, maar de klik was groot.

"Gerard kan het zo goed verwoorden en begrijpt ook wat collega's doormaken. Dus ik heb hem gevraagd of hij niet voor ons wilde werken. En dat bevalt van beide kanten heel goed. Hij is ervaringsdeskundige en begrijpt ook goed de emoties."