Twentse gemeenten laten IJsbaan Twente niet in de kou: reddingsplan in de maak

Omdat de schaatsbaan een regionale voorziening is, is de Enschedese raad van mening dat de regiogemeenten dan ook een duit in het zakje moeten doen. Een groot deel van de gemeenten zou al een bijdrage van één euro per inwoner hebben toegezegd, goed voor een bedrag van 353.000 euro. Het gaat om een incidentele bijdrage, maar daar zou wel een voorlopige redding mee gerealiseerd zijn.

Bij het reddingsplan is haast geboden. De huidige exploitant heeft namelijk per 1 april aanstaande het contract opgezegd, maar de gemeente heeft meer tijd nodig om tot een structurele oplossing te komen. Een jaar bijvoorbeeld, want in die tijd kan er onderzoek worden gedaan naar de verdere toekomst. Daarbij wordt ook gekeken naar extra inkomstenbronnen, zoals exploitatiemogelijkheden tijdens de periode dat de ijsbaan gesloten is.

"Ik ben erg blij met de steun van de Twentse regiogemeenten, noodzakelijk om de baan een kans te geven", aldus de Enschedese sportwethouder Niels van den Berg. "Elke gemeente heeft te maken met forse lastenstijgingen en dan is het prettig om te merken en te zien dat het regiobelang niet uit het oog verloren wordt."

Toch zijn de bijdragen nog geen zekerheidje. Of de gemeenten daadwerkelijk gaan bijdragen, is afhankelijk van de colleges en gemeenteraden die zich er nog over moeten buigen.

Ook Enschede zelf zal diep in de buidel moeten tasten, stelt Van den Berg. Zelf pompt de gemeente 231.000 euro in de sportaccommodatie. Maar volgens hem is de accommodatie het dubbel en dwars waard. "Het zou zó jammer zijn als we deze accommodatie voor de regio zouden verliezen. Zowel met oog op breedtesport als topsport. Bijvoorbeeld de Sven Kramer Academy en Talentned zijn prachtige initiatieven die amper uit de startblokken zijn, maar zeker een groot succes kunnen worden."

Grootste probleem van de ijsbaan zit in energieverbruik, vooral elektriciteit. Dat was ook de afgelopen jaren al een probleem, ook toen was de schaatsbaan verliesgevend. Door de recente prijsstijgingen is het financiële probleem veel groter geworden. De energierekening van de ijsbaan is bijna verdrievoudigd.

De wethouder realiseert zich dan ook dat een structurele oplossing vinden geen gemakkelijke klus zal zijn. Door tijd te kopen, hoopt hij een duidelijker beeld te krijgen over de levensvatbaarheid van de baan. Maar voordat dat de mogelijkheden onderzocht kunnen worden, is er dus eerst de definitieve bijdrage van Twentse gemeenten nodig.

De enige gemeenten die niet willen meewerken, zijn Rijssen-Holten, Hellendoorn, Tubbergen en Wierden.