Ongemak bij Nonchelange, dialect bij Tweeduuster en irritatie bij talkshows: dit is SPUNCK Podium

Maarten Hutman uit Ommen, beter bekend als Nonchelange, maakt als artiest en zanger Nederlandstalige rap-georiënteerde indiepop met zijn band. Performers van ongekend eigen liedjes. Vorig jaar won hij de Popprijs Overijssel en inmiddels groeit zijn bekendheid ook ver buiten de provincie.

Zijn gloednieuwe album 'Muziek voor de Luisteraar' is niet zonder reden zo getiteld. "Ik vind het heel belangrijk dat mensen alleen muziek luisteren, liefst met een koptelefoon op. Ik denk dat als je bij een concert bent, je je heel snel laat meenemen door de sfeer, door andere mensen. Ik denk dat het beter is als je zelf luistert en een oordeel velt."

De optredens van Nonchelange zijn van een heel andere orde. Hij zoekt de grens van ongemakkelijkheid en performance en neemt zijn publiek mee. "Ik probeer mezelf te zijn, soms is dat ongemakkelijk. Ik denk dat veel mensen een soort performance doen van 'kijk mij eens zelfverzekerd zijn, stoer zijn', maar dat vind ik juist een masker. Ik wil dat iedereen het ervaart als ik aan het begin van de show ongemakkelijk ben. Dat we dan aan het eind alle emoties doorgegaan zijn." Al met al is een optreden van Nonchelange met recht een belevenis, soms bijna cabaret.

Vaste gast Erik Neimeijer ergert zich al langer aan de talkshows waar twee mensen met een mening tegenover elkaar worden gezet, waarbij het niet gaat om het verhaal maar om de ruzie en ophef. Er wordt niet meer geluisterd, zegt hij: "Als je echt luistert naar iemand snap je wat iemand bedoelt." Erik schreef het nummer 'Tell me if I'm dreaming'.

De tweede theatershow van het gezelschap Tweeduuster trekt volle zalen. 'Kot bie't hoes' is ontstaan in coronatijd en omvat liedjes over dagelijkse dingen uit de buurt. Geschreven door Wilfried Poorthuis, en - zo zijn de liedjes ook wel bekend - echte Pareltjes van Poorthuis. "Ik schrijf veel, ook voor anderen, en af en is er een liedje die uit de ziel en uit het hart komt en de mensen raakt."

Het is een show met mooie dialectliedjes, met humor, maar ook serieuze zaken: lief en leed, in liedjes die in het hier en nu spelen. Dicht bij huis, zeg maar. En of dat dan inderdaad pareltjes zijn, daar zegt Poorthuis niets over. Jan Riesewijk, die de show aan elkaar praat, neemt daarentegen geen blad voor de mond: "Hij is vrij bescheiden, maar hij schrijft echt heel mooie liedjes. Ook in Tweeduuster zitten mooie teksten van Wilfried. Maar voor een Twentenaar is dat lastig om te zeggen."

"Ik ben niet zo van t pochen en bloaz'n", zegt Poorthuis.

"Impress me, before you slowly undress me." Maak indruk op me, voordat je me langzaam uitkleedt. Het is de eerste zin van het nummer Lust & Found van zangeres Bella Luna, over lichamelijke integriteit en herstel na seksueel misbruik. Gebaseerd op haar eigen ervaringen. "Het is gemakkelijk om iemands toestemming te vragen, maar voor mezelf weten wanneer ik die toestemming echt kan geven was nog wel verwarrend. En dat is het nog steeds."

Uitgever Paul Abels en muzikant Arjan Pronk praten wekelijks over streektaal in de rubriek Een Goed Gesprek. Deze keer gaat het over uitdrukkingen en het ouderwetse imago van streektaal.

En zoals elke week komen de grote Overijsselse poppodia met een update over het laatste nieuws, optredens en festivals in onze provincie.