'Bacterie in transportleiding NAM moeilijk te bestrijden'

De zogenoemde sulfaat reducerende bacterie staat volgens Weijma in de olie-industrie algemeen bekend als een 'lastpak'. "Het kan in hoog tempo een leiding beschadigen door het metaal als het ware op te eten."

Weijma doet op de Wageningen Universiteit al jaren onderzoek naar de 'sulfaat reducerende bacterie' en vooral naar het nuttig gebruik. "Kenmerk van de bacterie is dat deze in de meest moeilijke omstandigheden kan overleven. Kou, hitte, hoge druk, de bacterie weet zich steeds weer aan te passen en is vaak alleen met zware chemicaliën te bestrijden. Zelfs dan zie je dat de bacterie na verloop van tijd weer terugkomt."

Volgens Weijma is eigenlijk de enige goede oplossing om een leiding helemaal te vervangen, wanneer de sulfaat reducerende bacterie wordt aangetroffen. "En het beste resultaat krijg je met kunststof leidingen, want daarin kan de bacterie moeilijk overleven. Alleen heb in je de olie-industrie dan vaak weer een ander probleem; kunststof leidingen kunnen meestal slecht tegen de chemische stoffen die in het afvalwater zitten."

Fysisch geograaf Ko van Huissteden van de Vrije Universiteit in Amsterdam vindt het opmerkelijk dat de NAM geen melding doet over de staat van de injectieputten. "Het onderzoek richt zich nu helemaal op de transportleidingen vlak onder het maaiveld, maar de bacterie is vast ook actief in de buizen in de diepe ondergrond. Wanneer daar een lek ontstaat, kan het giftige afvalwater in het grondwater terecht komen en dan hebben we pas echt een milieuramp."

Milieutechnoloog Jan Weijma is het met Van Huissteden eens. "Ik weet niet van welk materiaal de wanden van de injectieputten gemaakt zijn, maar wanneer de bacterie schade veroorzaakt aan de transportleidingen aan de oppervlakte, dan gebeurt dat vast ook in diepe ondergrond. Er hoeft maar ergens een oneffenheid te zijn waar de bacterie zich aan kan hechten en dan heb je al problemen."

Lees meer:

Lees meer:

Lees meer: