Kanaalbewoners schrikken niet van rapport, maar hunkeren naar oplossing: "Mensen zitten hier écht in de put"

De problemen die spelen achter de voordeuren langs het kanaal Almelo-De Haandrik in de gemeenten Twenterand en Hellendoorn liegen er niet om. Inwoners en ondernemers in de omgeving van het kanaal hebben schade aan woningen en panden, kampen met psychische en financiële problemen. Bovendien voelt ruim veertig procent van omwonenden zich niet altijd veilig in eigen huis.

De in rijen opgestelde kuipstoeltjes in de theaterzaal van activiteitencentrum Het Punt in Vroomshoop zijn vrijwel allemaal bezet. Zo'n honderd bewoners zijn naar de bijeenkomst gekomen. "Wéér een bijeenkomst", verzucht een vrouw terwijl ze een vrije stoel zoekt. De onderzoeksresultaten naar de schadeafhandeling worden er gepresenteerd aan de betrokkenen. Het blijkt dat ongeveer een kwart van de benaderde mensen daadwerkelijk aan het onderzoek heeft meegedaan.

Wethouder Arjan Hof van de gemeente Twenterand reageert op de uitkomsten. “Het grijpt me aan. De gesprekken hebben we veelvuldig gevoerd en het grijpt me echt naar de keel.” Maar de bewoners zijn niet onder de indruk van resultaten. Het is voor hen slechts een bevestiging van wat ze al jaren om zich heen zien of zelf beleven.

Naast Hof staat Egbert Nijenbanning, collega-wethouder uit Hellendoorn. Hij vult de Twenterandse bestuurder aan. “We willen naast de inwoners staan. En helpen om te krijgen waar jullie recht op hebben. Daarom zijn we hier vanavond.”

Uit het onderzoek blijkt dat er behoefte is aan een luisterend oor. Een punt waar een man kritisch op aanhaakt. “Met alleen een luisterend oor redden we het niet", stelt hij op een zelfverzekerde toon. "We moeten meer druk zetten op de provincie. Het gaat niet meer om de schuldvraag, het gaat om de oplossing.” De rake woorden van de man krijgen met een applaus bijval uit de theaterzaal.

Als het gesprek toch weer over de emoties en schades gaat, zien de bewoners liever dat er direct spijkers met koppen worden geslagen. “Wat kunnen we richting de provincie doen?”, vervolgt de man met stemverheffing. Nijenbanning geeft aan dat de gemeente op dat gebied vooral een adviserende rol kan hebben. "Op juridisch gebied kunnen we adviseren, maar daar houdt het voor ons op. We hebben nu wel dit rapport waarmee we naar de provincie kunnen en hen zeggen: help ons hiermee."

De jarenlange frustratie is voelbaar tijdens zijn betoog. “We hebben het nu weer over dingen waar we het jaren over hebben. Maar het gaat over onze veilige haven die naar de bodem zinkt. Ik heb ook schade, maar er zijn mensen die écht diep in de put zitten. Moeten we met trekkers naar het provinciehuis? Ik heb een heel klein trekkertje, maar ik ben er toe in staat.”

De aanwezigen maken duidelijk niet op het geld uit zijn. Het jarenlange gesteggel over bij wie de schuld ligt, maar vooral het uitblijven van een oplossing put hen uit. “Het gaat met niet om het geld. Ik wil gewoon een woning die veilig en heel is.”

De aanwezigen zijn het met elkaar eens: het is na al die jaren eindelijk eens tijd voor concrete stappen. Vooruitgang, een stip aan de horizon. “Als de provincie de gegevens vanwege de privacywetgeving niet met de gemeente mag delen, start dan als gemeente zélf een meldpunt op. De emoties bespreken is een herhaling van zetten", klinkt een stem uit het publiek.

Het is een gevoel dat breed gedragen wordt in de zaal. Een groot deel van de aanwezigen laat gegevens achter bij de gemeentemedewerkers, om op die manier hun problemen bij hun gemeente in beeld te brengen. Een aantal blijft daarna nog even in de zaal hangen en praat met elkaar na. "Eerst zien en dan geloven", zegt een man.

Ook wordt al snel duidelijk hoe de kanaalbewoners tegen de overheid aankijken. Ze willen liever niet met de pers praten. "Het kan altijd tegen je worden gebruikt", zegt een vrouw. En dat onderstreept de onderzoekconclusie dat de mensen in het getroffen gebied erg weinig vertrouwen hebben in de overheid.

De wethouders blijven benadrukken dat ze alles zullen doen wat er binnen hun machten ligt, om voor de bewoners tot een oplossing te komen. Hof: "We zetten de schouders eronder en voeren de druk op de provincie op. Want de bewoners moeten krijgen waar ze recht op hebben."