Feest in Slagharen: Attractiepark Slagharen bestaat 60 jaar

Een paar vakantiehuisje in een weiland, opgeleukt met een pony. Het was in 1963 het begin van het Shetland Ponypark Slagharen. Ondernemer Henk Bemboom zag met lede ogen hoe de klanten zijn dorpswinkel in Slagharen verruilden voor de warenhuizen in de grote steden. Hij had al snel in de gaten dat als hij de klandizie wilde behouden, hij ze meer moest bieden dan alleen de producten in zijn winkeltje. Recreatie, dat moest het worden. Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan.

Op het braak liggende stuk grond plaatste Bemboom de al eerder genoemde vakantiehuisjes. De pony die hij voor zijn kinderen had gekocht, kwam er bij te staan. Al snel viel de combinatie op en regelmatig vroegen voorbijgangers of ze de pony even mochten aaien. Bemboom legde de link tussen de pony en het gevoel van ontspanning en bedacht het latere concept: een vakantiehuis mét pony. En zo ontstond Shetland Ponypark Slagharen.

Bemboom klopt aan bij de bank voor een financiering, maar ze lachen hem nog net niet uit: "De bank wou me geen gulden lenen, omdat ze dachten dat het geen cent waard was. Nou ik heb later wel bewezen dat het wel wat waard was.", blikte Bemboom in 2002 terug op het ontstaan van het park. Bemboom zette door en in het pinksterweekend van 1963 opende het park de deuren.

Het concept bleek een doorslaand succes. Al in het eerste seizoen moesten er vakantiehuisjes bijgebouwd worden. Het straatbeeld in Slagharen veranderde ook: in plaats van fietsen en auto's, stonden de straten vol met pony's met wagens. Hele optochten trokken door de omgeving. Door het succes kreeg Bemboom de gelegenheid om het park uit te breiden. Er kwamen trampolines, botsboten, een zwembad en een draaimolen. "Maar het mocht geen kermis worden" aldus Bemboom.

Naast de vakantiehuisjes gaat het park zich richten op dagrecreatie, maar dat valt aanvankelijk tegen. Bemboom ziet dat de bezoekers al vrij snel weer vertrekken. "Toen moest je nog betalen voor de entree én de losse attracties. Maar dat willen de mensen niet: ouders betalen liever één keer een rijksdaalder dan tien keer een kwartje", ontdekt Bemboom.

Hij bedenkt een experiment: "Ik liet omroepen dat ik jarig was en iedereen trakteerde op gratis attracties. Ze stonden in de rij! Uiteindelijk ben ik vier weken jarig geweest en toen wisten we het wel." Het park krijgt een vaste entreeprijs, met gratis attracties. Daarmee is Slagharen het eerste park ter wereld dat deze all-in prijs invoert. Het blijkt een groot succes.

In de loop der jaren is het park steeds verder gegroeid. Er kwamen meer attracties, de thematisering werd verder doorgevoerd en er kwamen theatershows. De bezoekersaantallen groeiden tot boven de miljoen en op het hoogtepunt had het park zo'n achthonderd pony's op de 'loonlijst' staan. Uiteindelijk besluit het park toch om afscheid te nemen van de dieren. "We kregen dagelijks mensen aan de balie dat hun pony bij het huisje was gestolen. Dan bleek er een daggast gewoon ergens een pony had losgeknoopt voor een ritje. Het ging gewoon niet meer."

De pony's werden ondergebracht op vakantiepark Collendoorn, niet ver van Slagharen. De echte liefhebber kon dus alsnog een pony bij zijn huisje krijgen, maar niet meer in het attractiepark. Een aantal jaren later zouden de pony's helemaal verdwijnen. In 2012 besluit Bemboom het attractiepark te verkopen aan het Spaanse bedrijf Parques Reunidos. Bemboom trekt zich terug en overlijdt twee jaar later in 2014. Hij is dan 94-jaar oud.