Harde verwijten in rechtszaak over faillissement Oad: "Slag naar internet totaal gemist"

Oad werd in september 2013 failliet verklaard. Ruim 1500 mensen verloren hun baan bij wat toen nog een van de grootste reisorganisaties van Nederland was. Volgens de familie Ter Haar, destijds eigenaar van Oad, is het faillissement de schuld van de Rabobank.

Financieel ging het de laatste jaren steeds slechter met het Holtense familiebedrijf. De omzet liep terug van 840 miljoen euro in 2009 naar 575 miljoen euro in 2012. Door die financiële problemen stond Oad onder bijzonder financieel toezicht van de Rabobank.

“Maar investeerders als Reggeborgh, Ten Hag, Trebbe, D-Reizen, PPM Oost en VDL waren allemaal bereid om in Oad te investeren. Er was volop belangstelling, maar iedere keer ketste het af omdat de Rabobank niet akkoord ging of onredelijke of zelfs onmogelijke voorwaarden stelde”, zegt advocaat Jan Michiel Wagenaar namens de Oad-familie.

IJkpunt in deze rechtszaak is de datum van 24 september 2013. Die dag keurde de Rabobank de transactie met een aantal Twentse investeerders goed, op voorwaarde dat de deal binnen een paar dagen rond zou zijn. Oad had langer nodig, maar dat uitstel kwam er niet. Directeur Julius ter Haar vroeg een dag later zelf het faillissement van de reisorganisatie aan.

Het bankroet zorgde volgens de Oad-familie voor een schadepost van 70 miljoen euro, die ze op de Rabobank wil verhalen. “Maar de emotionele schade voor de hele regio, de ruim 1500 medewerkers, alle gedupeerde reizigers en de familie Ter Haar, is niet in geld uit te drukken”, aldus advocaat Wagenaar.

“Waarom stuurde Rabobank aan op een faillissement en hield zij Oad aan het lijntje?”, vroeg Wagenaar in de Arnhemse rechtszaal. “Zeer relevant is de Twentse noaberschap-mentaliteit, waarbij men elkaar als noabers helpt en bijstaat. Net als in 2018, toen FC Twente door Twentse investeerders werd gered, was dat bij Oad ook aan de orde.”

Maar volgens de Rabobank zijn er twee werkelijkheden: die van de familie Ter Haar en de feitelijke werkelijkheid. "Oad had de slag naar het internet gemist: maar negen procent van de verkoop ging online, terwijl het in die tijd al 68 procent was”, noemde de advocaat van de Rabobank als voorbeeld. “Oad had ook geen kapitaalversterking en stapelde verliesjaar op verliesjaar. Na jaren van financiële neergang is geconcludeerd dat er geen toekomst meer was.”

Ook lag de solvabiliteit, waaruit valt op te maken hoe goed Oad in staat was om zijn schulden te betalen, volgens de Rabobank stukken lager dan Oad schetste. “Er was simpelweg geen financieel perspectief meer, maar dat mag geen vrijbrief zijn om maar zo te procederen tegen de Rabobank. Het is de schuld van iedereen, behalve van de familie”, aldus de advocaat.

Oud-directeur Julius ter Haar van Oad ergerde zich op zijn beurt aan de houding van de Rabobank. "We worden weggezet als leugenaars. Dat vinden wij buitengewoon vervelend en onfatsoenlijk", aldus Ter Haar.

Op een aantal punten hebben beide partijen een groot verschil van mening over wat er gebeurd is, constateert het gerechtshof. Op 28 november doet het Hof uitspraak, al kan het ook later worden. Rond die tijd moet ook duidelijk worden wat er met de miljoenenclaim van Oad gaat gebeuren.