Kinderen van veteranen presenteren zich in Hengelo: "Voor ons is nu niks geregeld"

Samen met lotgenoten Sanne Driessen uit Arnhem en Esmay Wittens uit Panningen richtte Thijs dit voorjaar de stichting op. "Mijn vader is twee keer uitgezonden naar Bosnië", vertelt Thijs. "Mijn broer en ik zijn opgegroeid met een vader met PTSS, we hebben daardoor een andere opvoeding gehad dan menig kind in Nederland."

Het leidde thuis geregeld tot botsingen, zegt Thijs. "Mijn vader explodeerde snel en er was onderling veel gedoe en gezeur. Met vrienden kon ik daar niet over praten, want die begrepen me niet helemaal. In de 'veteranenwereld' kan ik daar met andere kinderen van veteranen wel over praten. Wij begrijpen elkaar gelukkig wel."

Met Sanne en Esmay wil Thijs zorgen dat veteranenkinderen erkenning, waardering en herkenning kunnen krijgen. "Voor de toekomst willen we zoveel mogelijk leuke activiteiten gaan organiseren, zodat ze even uit hun thuissituatie kunnen ontsnappen en contact kunnen leggen met andere kinderen die elkaar wel begrijpen."

Tijdens Veteranendag in Hengelo wil Thijs zoveel mogelijk contacten leggen. Dat deed hij ook bij de Invictus Games in Düsseldorf vorige week. "Daar heb ik een gesprek gehad met minister Ollongren van Defensie. Ik heb haar het verhaal van Veteranen Kids uitgelegd. Ze zei dat ze blij was dat wij hiervoor staan, want ze merkte ook dat dit nodig is in Nederland."

Bij Thijs gaat het thuis inmiddels een stuk beter. "Mijn vader heeft een heel traject doorlopen de afgelopen jaren. Het was niet alleen een traject voor hem, maar voor ons hele gezin. Het gaat nu vele malen beter thuis, daar zijn we allemaal heel blij mee."