nieuws

Ik wil de ziel tonen

Kunst van Sybil Heijnen
Kunst van Sybil Heijnen
Met plezier en weemoed zocht ik deze week een uur naar oud filmmateriaal. Ik wist zeker dat ik ergens op een schijf een gesprek had staan met galeriehoudster Martha Haveman en Sibyl Heijnen in een met kunstgras en koeienhuiden beklede galerie in Enschede. Ik vond en bekeek. ‘Moét je zien Inga!' zei Martha destijds, toen ze me belde. 'En filmen.’
Martha had zo haar eigen manier van dingen duidelijk maken. En hoewel behoorlijk zwanger, was ik het bij aankomst met haar eens. Sibyl Heijnen ontmoette ik dus in 2011 voor het eerst bij Martha bij beeld en aambeeld. Martha is inmiddels overleden en wordt ontzettend gemist. Ook door mij.
Kunstenares Sybil Heijnen, werd geboren in Kerkrade in 1961, deed de Rietveld Academy in Amsterdam en vestigde zich in Almelo. Ik had haar door de jaren heen misschien nog een of twee keer gesproken totdat ze me pas geleden mailde. Ze was een heuse solo in Kasteel het Nijenhuis, de andere locatie van De Fundatie, aan het voorbereiden. En hoewel Sibyl Heijnen grote prijzen ontving in het buitenland, werd gevraagd voor een solo in The National Museum van moderne kunst in Japan, maar ook in Duitsland, Finland, Israël, US, China, Ierland, UK, en nog veel meer, exposeert ze nu voor het eerst solo in een groot museum in onze regio. Kasteel het Nijenhuis van de Fundatie.
Dat leek me een mooi moment om aan te haken. Zoals Martha eerder zo treffend verwoorde; Sybil is goed met ruimtes. Martha was zelf expert in het inrichten van ruimtes en tentoonstellingen en zag het talent van Sibyl op dat vlak. Ze liet haar zelfs haar eigen galerie in Enschede inrichten. En dat is precies wat Sibyl Heijnen ook in twee ruimtes in het Nijenhuis heeft gedaan. Toen ik na een bezoek aan het -overigens geweldige- atelier in Almelo, met Sibyl naar Heino toog, begreep ik ineens wat ze bedoelde. Je kunt met haar over huiden praten, kaal en perkament, opgespannen of gedroogd, met goudverf of zonder…. over kale klavervoetjes,…. je kunt met haar over haar schilderijen met behaarde koeienhuiden praten, over het gebruik van kunstgras in allerlei vormen op de vloer, of over de wijze waarop zij rubber vormt en er aan toevoegt. Maar het bleef allemaal wat vaag. ‘Nee niet aankomen!’ riep ze, terwijl ik natuurlijk wilde voelen hoe dat rubber en die huiden zich gedroegen.

Hoe dan ook, binnentredend in die eeuwenoude kamer van het Kasteel, waar een groot olieverfschilderij: Stilleven met Dode Zwaan Jan Baptist Weenix uit 1650 - een topstuk in de collectie van de Fundatie, haar uitgangspunt was geweest, zag en voelde ik ineens wat Sibyl bedoelde. Het licht door de ramen met glas in lood. De reflectie op de kale hangende huiden, op de kunstgras vloer, waar weer de reflectie van de zwaan in zat, en de zachte schilderijen met koeienhuid aan de wand. Ik had alleen maar zin om te zitten en te kijken en me te verbazen. Ik wil de ziel tonen, zegt ze. Dat zag ik…
Inga Tjapkes
In OverUIT de Kunst op zondag 5 juni 2016 zie je een uitgebreide reportage over Sybil Heijnen. OverUIT de Kunst wordt uitgezonden om 11.35, 14.35, 16.40, 17.20, 19.20 en 23.20 uur. De uitzending kun je vanaf zondag ook online bekijken.

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.