Hulzebosch kijkt Elfstedentocht niet terug; "Ik was er zelf bij"

Hulzebosch werd twintig jaar geleden tweede nadat hij in de sprint werd verslagen door Henk Angenent. Maar dat zit hem niet dwars. "Ik ben normaal een betere sprinter dan Henk. Het zijn wedstrijden van tweehonderd kilometer, alles moet kloppen. Bij mij was er een ding wat toch een beetje misging en dat was een kilometer of dertig of veertig voor de finish. Toen kwam ik met mijn schaats over een steen of iets dergelijks", blikt Hulzebosch terug.

"Daarna had ik met mijn linkerschaats bijna geen grip meer. En dan mis je net weer de goede slag. Als je zo’n belangrijke wedstrijd hebt en je schaatsen zijn niet meer zoals je wil, dan kun je niet meer goed schaatsen en dat kost enorm veel energie. Vooral als het hard gaat, met de wind in de rug. Dan kun je die klappen niet meer maken. Ik denk dat ik daarop verloren heb. Toen het afgelopen was pakte ik mijn schaatsen en dacht ik: tjonge jonge, het is geen wonder dat je hier niet op kunt sprinten."

Tot op de dag van vandaag wordt Hulzebosch veel herinnerd aan het net niet winnen van de rit.

"En vooral vandaag weer natuurlijk. Ik heb mijn hele leven marathon geschaatst en veel verloren, maar ook heel veel gewonnen. De Elfstedentocht is dè wedstrijd, bijna een landelijk feestdag. En als je dan in de kopgroep zit en net verliest… Die dag keken er 11,2 miljoen mensen naar de televisie. Dat is wel even wat anders dan Boer Zoekt Vrouw."

Op de vraag of Hulzebosch alles zou inruilen voor de overwinning, is hij duidelijk. Nee, dat zou ik niet doen. Als je schaatser bent, dan wil je winnen en elke overwinning is mooi. Ik ben heel vaak Nederlands Kampioen geweest en dat wil ik niet inruilen."

Hulzebosch vervolgt: "Een Elfstedentocht is een hele andere tocht, een hele andere wedstrijd. Dat kun je met niets vergelijken. Hier moest je eerst een paar uur wachten in de kooi. Je moet twee kilometer hardlopen, je moet zestig kilometer in het donker schaatsen. Dat is gewoon een hele andere wedstrijd."

De tocht van 1997 wordt vandaag volledig uitgezonden op NOS.nl, maar voor de Overijsselse marathonschaatser is dat geen reden om de race nog eens te beleven. “Ik was er zelf bij en ik weet het nog heel goed”, vertelt Hulzebosch terwijl hij onderweg is naar een reünie met oud-deelnemers van de ‘Tocht der tochten’.

“Ik zie nog heel vaak stukjes terug en ik heb al moeite met een film van anderhalf uur. Dus om nou zes uur en drie kwartier naar mijzelf te kijken, daar ben ik een beetje te nuchter voor. Ik vond het mooi toen en ik heb met heel veel plezier wedstrijden geschaatst, maar ik ben niet helemaal hyper dat ik dat allemaal weer terug moet zien. Dat is geweest”, besluit Hulzebosch.

Ook bij de vrouwen werd een inwoner van Overijssel tweede. Gretha Smit uit Rouveen. In de eindsprint was Klasina Seinstra sneller en won zij de vijftiende Elfstedentocht bij de vrouwen. “Ik wist dat ik het niet ging winnen. Ik zat er doorheen. Het zou op een sprint aankomen en ik kon niet goed wegkomen.”

Toch kijkt ze terug op een mooie tocht: “Het was een prachtbeleving. Ik heb het mogen beleven. Fantastisch.”

Smit was net begonnen met marathonschaatsen toen werd aangekondigd dat er een Elfstedentocht kwam. “We wisten weinig van de route. Dat was ook wel een voordeel, daardoor dachten we niet veel na. We waren net begonnen met marathonschaatsen, dit was een ideaal begin.”

Sinds 2009 is Smit gestopt met schaatsen. Mocht er een volgende nieuwe tocht komen, dan schaatst ze hem wel. “Ik heb een startbewijs, maar deze keer schaats ik niet voor de prijzen, dan gewoon voor de gezelligheid met borreltjes aan de kant.”