Blog Gea Siekmans: Doelen bijstellen en go for it!

Het begon tijdens een training in Duitsland, begin 2016. Pink gebroken, 3 weken gips. Gelukkig viel het allemaal best mee maar wanneer je middenin de voorbereiding van een marathon zit, komt dit niet goed uit.

Na twee weken pakte ik de draad alweer op want ik had aardig wat kilometers in te halen. Dit had ik nooit moeten doen! Ik moest het snelle opstarten bekopen met een blessure. Desalniettemin wilde ik starten bij de Enschede Marathon. Dan maar niet voor een snelle tijd maar om te genieten. Van dat genieten kwam niet veel terecht. Na de eerste ronde ben ik uitgestapt, iedere stap deed pijn.

Dus toch maar eerst volledig herstellen en na enkele weken weer rustig opbouwen. Nu moet ik wel bekennen dat rust niet mijn sterkste kant is maar er zat niks anders op .... fysio en rust. Rond de zomer ben ik weer gaan opbouwen, de blessure was goed onder controle en het ging lekker. Dus nam ik ook weer deel aan de Singelloop Enschede, de Huttenkloasloop in Oldenzaal en werd ik zelfs 1e bij de Herfstloop.

Eind oktober besloot ik mee te doen aan een trial in Lochem. Lekker rustig 30 kilometer door de bossen, heerlijk. Maar o jee, o jee, na 22 kilometer kwam ik ten val.  Ik struikelde over een boomstronk. Direct had ik in de gaten dat het niet goed was. Na controle in het ziekenhuis kreeg ik van de specialist te horen dat ik twee breuken in de kop van mijn bovenarm had.

Dus wederom ... rust. Ruim zes weken met de arm in een sling. Vast aan het lichaam met als eindresultaat een frozen sholder. Er zat geen beweging meer in. Van de orthopeed mocht ik half december het hardlopen weer oppakken. Maar ... echter niet in het bos en als het glad was ook niet want stel je voor dat je weer valt! Dan ga je al snel nadenken………..wat doe ik in Enschede, tijdens de Enschede Marathon?

Mijn partner Jan is al sinds jaar en dag vrijwilliger bij dit hardloopevenement. Hij vangt de hardlopers op bij de finish (oogjeskijker) en hij opperde dat hij mij best goed kan gebruiken in zijn team. Ook waren er hardlopers die vroegen of ik mee wilde fietsen om ze te begeleiden. Maar nee, dat voelde allemaal niet goed. In Enschede sta ik aan de start en bij voorkeur die van de hele marathon.

Zo kwam bij mij het idee om als pacer aan de start te staan. Als begeleider van andere lopers. Ervoor zorgen dat ze op een bepaalde tijd binnenkomen, ze stimuleren en motiveren. Dat ga ik doen, als pacer meedoen met de Enschede Marathon, mijn marathon. Gelukkig kan ik goed tempo vast lopen en heb aardig wat ervaring. Het lijkt mij een dankbare taak!'

Groet, Gea Siekmans.