Jan Banning en Wolfgang Mattheuer

Geboren in Almelo, vertrok zijn familie op 6-jarige leeftijd naar elders. Zijn band met de stad is niet zo groot meer, de wereld is zijn stad. Die  wereld en zijn ideaalbeeld van hoe met elkaar om te gaan, motiveren hem. Jan Banning studeerde eerst geschiedenis, omdat hij onderzoeksjournalist wilde worden. Dat zie je een op een in zijn werk terug. Gevoeligheden, zoals het bestaan van de Troostmeisjes, maakt Banning openbaar. Mensen, in een politieke of sociologische setting, spelen de hoofdrol. Hoe gaat het eigenlijk met ons? Wat is ons overkomen? Hoe kiezen we ervoor in het leven te staan? 

Zo onderzocht en fotografeerde Jan Banning ook het communisme en creëerde de serie Red Utopia die nu geopend is in de Fundatie en daarna op reis gaat. Banning zelf vloog daarvoor naar Italie, Nepal, India, de Sovjet-Unie en Portugal: Want, hoe is het eigenlijk gesteld met het communisme in de wereld? Zijn foto’s zijn bij nader inzien geen politiek statement, maar vooral een blik in het leven van mensen. Bevlogen mensen.   

En nu ik toch in de Fundatie vertoefde, kon ik voor u ook alvast die andere grote nieuwe tentoonstelling bezoeken. De eerste grote overzichtstentoonstelling van Wolfgang Mattheuer met enkele metershoge schilderijen. Grootgebracht in de DDR, net als zijn Fundatie-voorganger Werner Tübke, en beide grondlegger van de zogenoemde Leipzicher Schule. Ralph Keuning woonde zelf lang in Berlijn-West en verdiepte zich in het land dat Berlijn omsloot. Keuning neemt ons mee in die besloten wereld van DDR-kunstenaars. Zij schilderden in opdracht van de heilstaat, waarbij Mattheuer tot in detail symboliek in zijn doeken verwerkt. Sterker nog: met de wetenschap van nu kun je heerlijk doorfantaseren over wat Wolfgang Mattheuer ons eigenlijk wilde vertellen...