Sportvisser: "De commercie moet erop inspelen, dan kunnen we echt van het lood af"

Nu het gebruik van lood in de sportvisserij ter discussie staat, dringt bij steeds meer vissers het besef door dat er door de sport jaarlijks enorme hoeveelheden lood in het water terecht komen. Lood is behoorlijk belastend voor het milieu en is in onder meer de auto-industrie al jaren aan banden gelegd. In de sportvisserij zijn echter nog steeds erg weinig producten verkrijgbaar die het lood kunnen vervangen.

Met name tijdens het vissen in zee en in grote of snelstromende rivieren wordt veel lood gebruikt om het aas goed in het water te krijgen en te houden. Volgens sportvisser Egbert Lip wordt dan regelmatig tot 160 gram aan de lijn gehangen. "Als door omstandigheden onder water dat lood vast komt te zitten, dan is het zo maar weg." Egbert Lip vind zich een gemiddelde sportvisser. "Tijdens een wedstrijd kun je zomaar een keer of drie je lood verspelen, als je dat optelt zit je per jaar al snel op een paar kilo aan lood dat je in het water achterlaat."

Volgens een onderzoek van Deltaris komt er door sportvisserij jaarlijks 524.000 kilo lood in het milieu terecht. 
De broers Egbert en Jos Lobée uit Zeeland verzochten alle 23 Nederlandse waterschappen in een brief, om meer te handhaven naar het gebruik van lood in de sportvisserij. "Bij veel vissers leeft het idee dat lood noodzakelijk is, want als het niet net zo zwaar is, dan werkt het niet', zegt Jos Lobée. 

Je moet het gewicht hebben en daar moet je mee kunnen variëren" zegt Lip uit Hardenberg. "Dat mag best staal zijn of steen. Maar er moet wel iets zijn. Als ik nu naar de winkel ga zie ik daar heel weinig dat het lood kan vervangen. De commercie moet erop inspelen, dan kunnen we ervan af."

Egbert zegt een echte milieuman te zijn, met hart voor de natuur en het raakt hem dat dit gebeurt. "500.000 kilo lood, alleen door de sportvissers, het is wat? Iedere kilo is teveel!"