Twentse noaberhulp draait op volle toeren na brand 't Stuupke

Nadat Robert en Bianca zes jaar geleden ’t Stuupke overnamen, wisten ze het uit te bouwen tot een van de populairste eetcafés van Haaksbergen. “Het is echt mijn kindje. Mijn lust en mijn leven. We zijn er dag en nacht te vinden.”

Zo ook die donderdagavond vorige week. “De laatste gasten waren net weg en ik was aan het afsluiten toen het brandalarm begon te loeien. Het café stond op dat moment al vol rook. Ik ben meteen naar boven gerend, waar mijn vrouw en kinderen lagen te slapen. Maar via de trap naar beneden kon toen al niet meer. Alles stond vol met rook. Via het platte dak hebben we onszelf in veiligheid weten te stellen.”

Fotograaf: Dennis Bakker De vuurzee breidt zich uit.

De volgende ochtend werd de volle omvang van de schade pas goed duidelijk. “We hadden net een verbouwing gehad, maar van het interieur van het café was niets meer over. Ik dacht dat het boven nog wel zou meevallen, maar ook dat is compleet verwoest.”

De verzekeraars buigen zich er nu over. “Hoe nu verder wordt komende week duidelijk. Wat ik wel weet, is dat we sowieso doorgaan.”

Die vrijdagochtend zag hij het even helemaal niet meer zitten. Was de wanhoop nabij. “Maar inmiddels ben ik weer redelijk terug op aarde.”

Sterker, het vizier is alweer op de toekomst gericht. Overbeek - of ‘Kames’ zoals heel Haaksbergen hem van zijn bijnaam kent - is mede-uitbater van het nieuwe café De Kornuiten op De Markt in Haaksbergen. “Daar kan onze kok Mike nu terecht. De catering van ’t Stuupke gaat zodoende gewoon door.”

Wat de afgelopen dagen misschien nog wel de meeste indruk op hem heeft gemaakt, is de massale hulp die ze kregen. “We krijgen werkelijk van alle kanten hulp aangeboden. Buren die met kinderkleding aan komen zetten, kleding voor onszelf. Binnen een dag hadden we vervangende woonruimte. Sterker, op een gegeven moment konden we zelfs kiezen uit vier compleet gemeubileerde huizen.”

Terugblikkend vindt hij toch het allerbelangrijkst dat iedereen nog goed gezond is. “En we vinden het heel bijzonder om mee te maken hoe heel Haaksbergen met ons meeleeft. Vrienden, maar ook buren, collega-ondernemers. Alles ik het erover heb, word ik er opnieuw emotioneel van.”