nieuws
Katje doodgeschoten in Wijhe: "We zijn ten einde raad, al dertien katten zijn verdwenen"
Het is het einde van de dag als de dochter van Mariëtte Hetebrij in paniek komt aanrennen: "Sammie bloedt en geeft aan één stuk over!" Op dat moment weet niemand dat Sammie, een katje van één jaar, is beschoten. Het diertje overlijdt vanochtend. De familie zit met de handen in het haar: al dertien katten zijn de afgelopen jaren spoorloos verdwenen.
Het was vreselijk om aan te zien, de lijdensweg van kat Sammie. Het diertje vocht een nacht lang voor zijn leven. Vlak nadat de familie de dierenarts belde, overleed hij. "Hij knokte voor zijn leven, het was vreselijk om te zien", vertelt Mariëtte.
Luchtbuks
Volgens de dierenarts is Sammie neergeschoten. Het kogeltje komt waarschijnlijk uit een luchtbuks. Drie à vier jaar geleden gebeurde hetzelfde bij kat Basje, die de aanslag wèl overleefde.
"Bij Basje voelde je dat er vlak onder de huid een kogeltje zat", vertelt Mariëtte. "Ik was naïef en wilde het niet geloven, mensen doen zoiets niet, dacht ik".
Verdwenen katten
Ze is sindsdien een illusie armer; er zijn wel degelijk mensen die katten neerschieten. "Je wordt bang en gaat de meest vreselijke scenario's voorstellen", vertelt ze. "Wat gebeurt er met de andere katten die op miraculeuze wijze zijn verdwenen de afgelopen jaren?"
Tekst gaat verder onder de foto
Het spookt in Wijhe. De familie Hetebrij heeft de afgelopen jaren meegemaakt hoe maar liefst dertien van hun katten spoorloos verdwenen. De dieren zijn na een wandeling door de wijk nooit teruggekomen, zegt Mariëtte.
1500 euro
"Er zijn meer mensen in de buurt die een kat hebben verloren. Neergeschoten of verdwenen", vertelt Mariëtte. "Rond de Enkweg zijn eerder katten beschoten". Ze is ten einde raad en wil koste wat het kost de dader te pakken krijgen. Degene met de gouden tip krijgt 1500 euro.
Ondertussen overheerst verdriet in huize Hetebrij. "Mijn dochters zijn helemaal van de leg en ik kan alleen maar roken, van de stress", aldus Mariëtte. Het gezin laat de kat cremeren. De urn komt in het tuinhuis te staan, als aandenken.
"Het enige positieve dat ik hier uit kan halen is dat hij tenminste nog thuis kwam, dat hij niet alleen hoefde te sterven".
