nieuws

Jolanda uit Wierden brengt eerbetoon aan haar in verzet omgekomen familie

Ze heeft een fascinatie voor de oorlog: Jolanda Krukkert (44) uit Wierden. "Niet de oorlog zelf hoor, maar wat me vooral intrigeert is dat er destijds mensen waren die in een internetloos tijdperk al doorhadden dat er iets mis was en vonden dat ze daartegen iets moesten doen. Wat ze vaak met de dood moesten bekopen." Vandaar het digitale eerbetoon aan haar twee oud-ooms, die als twintigers in de oorlog stierven als verzetshelden.
door Jan Colijn

Komende zondag is het exact 75 jaar geleden dat haar oom Marinus Heerdink het leven liet. Ze plaatste daarom een portret op haar Facebookpagina. "Een bijzondere man, een broertje van mijn oma. Genomen op een moment wat het begin van de bloei van zijn leven zou moeten zijn."
In de bloei van zijn leven
Jolanda's oom is dit weekeinde 75 jaar geleden gesneuveld in het verzet
Marinus – of Hans Visser, zoals hij in het verzet heette – stierf echter op 21-jarige leeftijd, in het beruchte Kamp Amersfoort. "Samen met twee broers had hij zich aangesloten bij het verzet en was hij onder meer betrokken het laten ontsporen in 1943 van de trein tussen Wierden en Rijssen. In november 1943 werd hij in de trein opgepakt en naar Amersfoort overgebracht."

Komende zondag is het exact 75 jaar geleden dat Marinus overleed. "De herdenking ervan gaan we die dag in Kamp Amersfoort met de familie bijwonen."

Emotioneel beladen

Jolanda heeft zich verdiept in het oorlogsverleden van haar familie. Al was dat niet altijd even eenvoudig. Voor veel families lag de oorlog vaak emotioneel te beladen om over te praten. Zo ook voor de familie van Jolanda. "De vrouw van oudoom Henk Heerdink, de broer van Marinus, heeft ooit een boek hierover geschreven. Om deze omgekomen mensen te eren, maar ook omdat de familie er zelf slecht over kon spreken. Terwijl zij vond dat dit verleden voor het nageslacht bewaard moest blijven."

Het betreffende gezin bestond uit twee zussen en vier broers, van wie er drie in het verzet zaten. In twee gevallen met tragische gevolgen. "Die ene oudoom kwam dus om in Kamp Amersfoort, zijn broer Jan-Hendrik door 'vriendelijk vuur'. Toen een andere verzetsman zijn vuurwapen schoonmaakte ging er wat mis en werd Henk Visser – zoals zijn bijnaam in het verzat was - dodelijk getroffen. De derde broer is toen gestopt in het verzet, zo is mij ooit verteld, omdat hij vond dat hij het zijn ouders niet kon aandoen als er nog een kind van ze zou sneuvelen."

Graf van Knokploeg Twente
De twee broers Henk en Marinus liggen begraven in Wierden. "Naast elkaar, in een graf betaald door de Knokploeg Twente. Samen met Henkie, vernoemd naar mijn oud-oom. Henkie is kort na zijn geboorte al overleden. Hoe het precies zit weet ik niet, maar er kwam toen een Duitse arts bij. Die had ontdekt dat de familie in het verzet was en dat is Henkie uiteindelijk fataal geworden."
Jolanda is voortdurend bezig om boeken over het verzet in de regio Twente op de kop te tikken. "Om te kijken of ik wat over mijn ‘verzetsfamilie’ te weten kan komen. En om gezichten erbij te zien."

Volgende generatie
En ze brengt het gedachtegoed intussen over op een volgende generatie. "Altijd rond de Dodenherdenking ga ik met mijn kinderen wel ergens naartoe. En drie jaar geleden hebben we de invasiestranden in Normandië bezocht. Vaak hele jonge jongens nog die daar begraven liggen."
"Wat ik dan vooral zo fascinerend aan de oorlog vind, is dat je het hebt over hele jonge mensen die in een internet-loos tijdperk doorhadden dat er iets niet deugde. En dat ze dan de overtuiging hadden dat ze daartegen iets moesten doen. Wat ze vaak met de dood moesten bekopen. Als je dan langs al die graven loopt en ziet die leeftijden… Enorm indrukwekkend vind ik dat."
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via een WhatsApp-bericht: 06 - 57 03 33 33.

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.